Giełdy pozwalają wycenić wartość lekarstwa na koronawirusa dla gospodarki; dopłacanie przez państwo do oszczędności emerytalnych nie zmienia istotnie skłonności do oszczędzania; można nauczyć swoje dzieci inwestować; szczuplejsze kobiety bardziej lubią ryzyko. To tylko niektóre z wniosków z najnowszych badań naukowych dotyczących rynku kapitałowego.
Bogaci nie są bogaci dlatego, że oszczędzają więcej; niemiecki rząd, mimo obostrzeń, ciągle wspiera krajowe firmy na międzynarodowych rynkach; wejście na giełdę zwiększa inwestycje a list z urzędu skarbowego może uratować życie – to tylko niektóre z wniosków z najnowszych badań dotyczących rynku kapitałowego.
Podczas ubiegłotygodniowej konferencji Nienieodpowiedzialni.pl pod hasłem „Czy zachłanność jest źródłem nieodpowiedzialności? Jak zobaczyć co jest kłamstwem a co prawdą” jeden z wykładów poprowadziła profesor Dominika Maison. Jak większość wystąpień również to krążyło wokół zagadnień związanych z naszą pazernością przy podejmowaniu decyzji biznesowych oraz prywatnych. Podczas wykładu zatytułowanego „Chciwy, zachłanny czy zagubiony” Dominika Maison zaprezentowała skrótowo wyniki przeprowadzonych badań dotyczących naszych chęci do wydawania i oszczędzania pieniędzy.
Załamanie rynków w 2007 roku przełożyło się na mnóstwo obszarów gospodarki i zwykłego życia. Ludzie zmuszeni byli zacisnąć pasa, firmy zwolniły setki pracowników, światowe spowolnienie było zauważalne. Domowe budżety prawdopodobnie również należało zacząć prowadzić nieco bardziej restrykcyjnie.
Prezydent podpisał ustawę o zmianach w systemie emerytalnym, a to oznacza, iż doczekaliśmy się ostatecznej wersji zmian w regulacjach o IKE i IKZE. Podczas konsultacji czy głosowań naprawdę sporo rzeczy się zmieniło, w stosunku do wersji pierwotnej – nawet rząd wnosił autopoprawki. Aby łatwiej przejść przez ostateczne brzmienie regulacji, zabawiłem się w cenzora. To, co się nie obroniło, zostało oznaczone na czerwono i przekreślone – jak w dobrym programie do rejestracji zmian 🙂 To, co jest nowe, opisuję kolorem nadziei, – czyli na zielono!
Uwielbiam procent składany. Gdy tylko pojawia się w dyskusji na temat finansów, konieczności inwestowania w długim terminie wiem, że mam do czynienia z wysokiej klasy specjalistą. A jak jeszcze coś wspomni o Einsteinie, to ani chybi mam do czynienia z człowiekiem renesansu.
Współczesny świat to w dużej mierze marketing. Łatwiej sprzedać bezwartościowy produkt super atrakcyjnie opakowany, niż coś rzeczywiście dobrego, jeśli nie powstanie wokół tego odpowiednia otoczka.
W polskim świecie finansów od kilku lat obserwujemy wyjątkowe pomieszanie z poplątaniem. Inwestowanie miesza się z oszczędzaniem, spekulację z gwarantowanymi zyskami, zaś firmy zajmujące się sprzedażą różnego rodzaju produktów same siebie nazywają doradczymi. Żeby było zabawniej niemal każda powtarza sloganiki o własnej niezależności, choć ich właścicielami są zwykle instytucje finansowe, których produkty owi ?niezależni? dorad…- tfu – sprzedawcy oferują.