97 proc. firm notowanych na giełdach w USA, wszystkie sto największych brytyjskich firm oraz 80 proc. japońskich firm publicznych audytowanych jest przez cztery firmy: Deloitte, PricewaterhouseCoopers, Ernst&Young(EY) i KPMG pisze Richard Brooks w książce „Bean Counters: The Triumph of the Accountants and How They Broke Capitalism”.
”Bądźmy szczerzy. Oficjalnie, tak, zysk jest naszym korporacyjnym celem. Ale w praktyce, jeżeli zyski spadną o 20 proc., nikt się nie przejmuje. Ale gdy stracimy jedną dziesiątą procenta udziałów w rynku, głowy lecą” – oświadczył wysokie rangi menadżer jednej z największych firm motoryzacyjnych autorowi książki „Confessions of the Pricing Man: How Price Affects Everything” Hermannowi Simonowi.
Na amerykańskim rynku kapitałowym mają miejsce kontrrewolucje pracowników. Obalają zarządy potężnych spółek i pozywają nieuczciwych prezesów do sądów. A wszystko to robią za pośrednictwem organizacji zarządzających oszczędnościami emerytalnymi pracowników budżetówki. Opisuje to David Webber w książce „The Rise of the Working-Class Shareholder. Labor’s Last Best Weapon”.
Już niedługo inwestorzy zaczną się orientować, że fundusze indeksowe nie są dobrym wyborem na najbliższe przynajmniej dziesięć lat. I zaczną zabierać z nich swoje pieniądze – pisze Niels Jensen w książce „The End of Indexing: Six structural mega-trends that threaten passive investing”.
„Chcę postawić milion dolarów na rzut kością” – oświadczył Kirk Kerkorian w kasynie w 1983 r. we Francji. To tylko jeden z wielu „soczystych” wątków pierwszej pełnej biografii zmarłego w 2015 r. multimiliardera i jednego z najbardziej skrytych inwestorów w historii. Mowa o książce „Tha Gambler” autorstwa Williama C. Rempela.
Legendarny pisarz i jeden z najinteligentniejszych ludzi w historii Mark Twain przepuścił cały majątek własny i żony na nietrafionych inwestycjach. A kiedy trafił na prawdziwą okazję do wzbogacenia się, nie potrafił jej dostrzec – wynika z książki Michaela Batnicka „Big Mistakes. The Best Investors and Their Worst Investments”.
Najlepsi inwestorzy zarządzania ryzykiem często uczyli się na grze w pokera na pieniądze. Dlatego warto zwrócić uwagę to książkę zawodowej pokerzystki Annie Duke „Thinking in Bets: Making Smarter Decisions When You Don’t Have All the Facts”.
Pracownicy etatowi są jak psy na uwięzi. Pozbawiają się wolności za bezpieczeństwo comiesięcznej wypłaty. Ich przeciwieństwem są wilki, którym odpowiadają pracujący na własny rachunek – przyrównuje Nassim Nicholas Taleb w książce „Skin in the Game: Hidden Asymmetries in Daily Life”.
„On był jak jeden z tych małych żydowskich chłopców płaczących, że cały świat go wykorzystuje. Prawie chlipał mi do telefonu” – w ten sposób multimiliarder i zarządzający funduszem hedge Carl Icahn w telewizji CNBC mówił o innym bogaczu z Wall Street Billu Ackmanie. O tym co było powodem tej niechęci pisze Scott Wapner w książce „When the Wolves Bite: Two Billionaires, One Company, and an Epic Wall Street Battle”.
Tylko papierowy pieniądz stoi na przeszkodzie temu, by banki centralne na szeroką skalę wprowadziły ujemne stopy procentowe do swojej polityki – twierdzi Kenneth S. Rogoff.w książce „The Curse of Cash”. I dlatego, jego zdaniem, trzeba papierowy pieniądz zlikwidować.