Trawa po drugiej stronie płotu jest bardziej zielona

Nie przypominam sobie by w ciągu minionych niemal 20 lat, czyli od startu reformy emerytalnej w mediach pokazywano rozwiązania funkcjonujące w innych krajach. Na początku raczej odwoływano się do tego, że wprowadzamy model chilijski, zaś po jakimś czasie główny architekt Marek Góra uznał, że był to raczej model szwedzki niż ten z Chile. Przy czym ja nie pamiętam, aby zaszły jakieś istotne różnice w modelu wprowadzanym w 1998 roku, a tym co mieliśmy w 2013. Ponieważ jednak nie znam modelu szwedzkiego mogłem uznać na wiarę, że może faktycznie tak jest. Kilka dni temu miałem jednak okazję poznać szczegóły dotyczące szwedzkich rozwiązań. Jestem już przekonany, że bazujemy raczej na modelu z San Escobar.

Czytaj dalej >

Wykres dnia: alokacja aktywów funduszy emerytalnych

Według projektu rządowego polskie fundusze emerytalne nie będą mogły inwestować w obligacje skarbowe (nie tylko polskie, według nowych doniesień ma to objąć również zagraniczne papiery skarbowe – bo to nielogiczne). Druga część argumentacji mówi o tym, że z kolei pozostawienie w portfelu wyłącznie akcji, jest maksymalną spekulacją. Jak będziemy wyglądali na takim wykresie?

Czytaj dalej >

IKE i IKZE – tuning zakończony, czas na cenzurę!

Prezydent podpisał ustawę o zmianach w systemie emerytalnym, a to oznacza, iż doczekaliśmy się ostatecznej wersji zmian w regulacjach o IKE i IKZE. Podczas konsultacji czy głosowań naprawdę sporo rzeczy się zmieniło, w stosunku do wersji pierwotnej – nawet rząd wnosił autopoprawki. Aby łatwiej przejść przez ostateczne brzmienie regulacji, zabawiłem się w cenzora. To, co się nie obroniło, zostało oznaczone na czerwono i przekreślone – jak w dobrym programie do rejestracji zmian 🙂 To, co jest nowe, opisuję kolorem nadziei, – czyli na zielono!

Czytaj dalej >

Uczciwiej, ale czy mądrzej?

W dyskusji o zmianach planowanych przez rząd dotyczących kształtu systemu emerytalnego najbardziej nie irytuje mnie bełkot polityków, którzy z uśmiechem na ustach przekonują, że zmniejszenie jest tak naprawdę zwiększeniem. Irytujące jest to, że obrońcy zachowania stanu obecnego (swoją drogą niewielu z nich zdaje się mieć pojęcie o tym, że stworzony system jest III -filarowy, a nie dwu) piszą często takie bzdury i brednie, że wystawiają się tym samym na bardzo łatwą krytykę, a przede wszystkim nie mogą być traktowani poważnie.

Czytaj dalej >

Matrix – część czwarta

Zakończenie tygodnia na GPW nie należy do szczególnie udanych, choć wiele giełd wyszło w tym czasie na nowe szczyty, no ale GPW – na tym tle – pozostaje słaba i chyba sami sobie zgotowaliśmy ten los. No może nie do końca my, z imienia i nazwiska….  zrobili to za nas Neo i Smith do spółki! A kim są dzisiaj, po „rewolucjach” w części trzeciej Matrixa, Neo i Smith – pozostawiam, jako pytanie otwarte 🙂

Czytaj dalej >