Rozmawiając z inwestorami w czasie różnego rodzaju inicjatyw edukacyjnych, zauważyłem, że coraz częściej stają przed dylematem. Zmniejszyć kapitał ponosząc koszty szkoleń, czy wręcz przeciwnie zaciskać pasa również w tej dziedzinie?
Zapewne wszyscy widzieliśmy zdjęcia pracowników upadających banków, którzy w świetnie skrojonych garniturach, ale już bez krawatów opuszczali biura upadających banków inwestycyjnych z kartonowymi pudłami w dłoniach. Wiele w mediach przewinęło się też opinii, iż jedynym miastem, które przyjmuje teraz do pracy w biznesie inwestycyjnym jest Dubai. Przeglądając weekendowe wydania serwisów rynkowych trafiłem na informację, która nie tylko przeczy tej tezie, ale jest zarazem ciekawym sygnałem tego, jak duże instytucje finansowe postrzegają przyszłość na rynku surowcowym.
Stali bywalcy naszego serwisu zapewne zauważyli, że kilka dni temu zwiększyliśmy funkcjonalność blogów. Zmiany nie są rewolucyjne, zgodnie z zasadą „nie należy przestraszyć użytkowników”.
We wtorek ukazał się nowy raport International Energy Agency (IEA) World Energy Outlook. Za dostęp do niego trzeba słono płacić (120 euro), ale kilka ważnych wykresów i wniosków znalazło się na stronie IEA za darmo, więc nie popatrzeć na nie byłoby grzechem zaniechania. Sam raport stał się przyczynkiem do ogłoszenia przez media, iż obecna recesja na świecie spowoduje, iż peak- oil zawita na świecie później niż wcześniej prognozowano – dopiero w 2030 roku – ale dla inwestorów w Polsce ciekawsze mogą być inne scenariusze zarysowane przez Agencję.
Komisja Europejska chce zakazać świadczenia usług przez agencje ratingowe. Mamy kolejny przykład tego, że kryzysy uzdrawiają pewne sytuacje. Rola agencji ratingowych jest bardzo podobna do roli firm audytorskich. W zamian za niemałe pieniądze dokonuje się pewnej oceny instytucji, która występuje o taką ocenę.
Wielokrotnie już wytykałem GPW niekonsekwencję i będę to robił nadal, bo odkąd dostałem, w zamierzchłych czasach, z logiki piątkę, wszystko, co jest wbrew logice budzi mój sprzeciw i oburzenie. Co można wybaczyć ?Kowalskiemu”, poważnym instytucjom nie przystoi….
W poprzednim wpisie wspominałem o bogatej literaturze akademickiej weryfikującej założenia Analizy Technicznej. Dziś jedno z takich studiów.
Pozwolę sobie na nieco szczegółowsze sprecyzowanie polemicznego stanowiska oraz kilka komentarzy do komentarzy pod poprzednim wpisem.
Wczorajszy Dziennik (05.11.2008) opublikował tekst, z którego wynika, że Citi Bank Handlowy sprzedawał swoim klientom 3-letnie Obligacje Strukturyzowane powiązane z koszykiem akcji i indeksem SP500 wyemitowane przez bank Lehman Brothers. Ponieważ Lehman Brothers upadł w tej chwili klienci Citi Bank Handlowy mają raczej bezwartościowy, niż wartościowy papier. Jak wiadomo przy produktach strukturyzowanych (czasami marketingowo zwanych gwarantowanymi) ryzyko utraty całości zainwestowanej kwoty pojawia się w momencie bankructwa emitenta.
W innych komentarzach przewijały się dość często odnośniki do awanturki wywołanej jakiś czas temu przez użycie słowa Armagedon. Owocem owej wypowiedzi analityka było powołanie Rady Edukacji i Ładu Informacyjnego, która ma recenzować, przywoływać do porządku, analizować itd. Słowem będą nas – komentatorów i analityków – uczyli autocenzury. Nie ukrywam, że śmieszy mnie to dość poważnie, bo język analiz i komentarzy giełdowych, to materia dość specyficzna – o czym miałem okazję pisać na portalu futures.pl – i tylko ktoś mało wrażliwy na styk języka ze światem może próbować z nim walczyć.