Wykres dnia: gra o czarne złoto
Czarny piątek, zaraz po Święcie Dziękczynienia, to eldorado dla handlowców w USA, ale przy okazji dosłownie okazał się być czarnym koszmarem dla producentów ropy.
Czarny piątek, zaraz po Święcie Dziękczynienia, to eldorado dla handlowców w USA, ale przy okazji dosłownie okazał się być czarnym koszmarem dla producentów ropy.
Powoli zbliża się koniec roku, który kolejny raz zaskoczy wielu graczy skalą zmian na rynkach i przesunięciami kapitału po świecie. Ostatnio sporo pesymizmu pojawiło się wobec Europy i perspektyw dla rynków akcji w regionie, które w 2014 roku nie chcą rosnąć razem z innymi rynkami rozwiniętymi.
Kilkanaście dni temu Izabella Kamińska z FT Alphaville zwróciła uwagę na interesujący szczegół związany z rynkiem surowców, który najprawdopodobniej pogłębił rozczarowanie inwestorów na tym rynku.
Jeszcze nie tak dawno nawet delikatne zapowiedzi zmniejszenia dodruku pieniędzy wywoływały w USA niemal histerię i impulsywne spadki na giełdzie.
Kiedy rynki akcji świętują swoje rekordy a dolar szybuje na wieloletnich maksimach, rany liżą byki na rynkach surowcowych.
Matt King z Citi podsumował rozważania o działaniach czołowych banków centralnych (Fed, ECB, BoJ i BoE) stwierdzeniem: potrzeba około 200 mld dolarów kwartalnie (w postaci wsparcia banków centralnych – T.) by uchronić rynki przed spadkami.
Z europejskich indeksów DAX jest najczęściej grany przez naszych inwestorów, więc to jemu oddaję niżej miejsce z okazji tego co może się za chwilę wydarzyć.
Ostatnie dni na rynkach przyniosły nieco więcej emocji. Zmienność skoczyła na tyle dynamicznie, by CNN-owski wskaźnik stresu sięgnął ekstremum, sygnalizując panikę na rynku. Nic tak nie leczy strachu, jak przeszłe doświadczenia i perspektywa historyczna, dlatego dziś rzut oka na wykres VIX, który były już bohaterem naszych niedzielnych notek w przeszłości.
Na początku sierpnia Wall Street Journal (razem z NBC) przeprowadził sondaż, z którego wynika, że niemal połowa Amerykanów (dokładnie 49%) jest przekonana, że amerykańska gospodarka znajduje się w recesji. Ten wynik i tak oznacza spadek z poziomu 58% zanotowanego w lecie 2013 roku.
Czytelników o słabszych nerwach oraz tych uprzedzonych wobec Goldman Sachs ostrzegam: czytanie poniższego wpisu może być groźne dla zdrowia.