Patrick O’Shaughnessy zamieścił na swoim blogu fascynujące dane pokazujące dwa portfele inwestycyjne – stworzone z akcji popularnych wśród młodych inwestorów indywidualnych i starszych inwestorów indywidualnych.
Przyznam szczerze, że do dzisiaj nie wiedziałem kim jest Tony Robbins – jeden z najpopularniejszych doradców życiowych i autor bestsellerowych książek motywacyjnych. W ostatnich kilku godzinach nadrobiłem zaległości i dowiedziałem się między innymi, że Robbins był trenerem motywacyjnym wielu amerykańskich sportowców, polityków, managerów i zarządzających.
W anglojęzycznej prasie finansowej i ekonomicznej blogosferze trwa dyskusja o zaletach i pułapkach inwestowania pasywnego. Staram się przybliżyć tę dyskusję polskim inwestorom ponieważ sądzę, że wielu z nich mogłoby odnieść korzyści z bardziej pasywnego podejścia do inwestowania. Tym bardziej że, coraz większa dostępność ETF-ów (na przykład na platformie Bossa Zagranica) czyni takie podejście praktycznie możliwym nawet dla indywidualnych inwestorów.
Nie chciałbym odgrywać roli poniedziałkowego rozgrywającego ale przypomnę informacje sprzed miesiąca o inwestycji Polish American Investment Fund LLC (PAIF), należącego do Blanki Rosenstiel (mieszkającej w USA milionerki polskiego pochodzenia), w akcje Internetowego Domu Maklerskiego.
Portfel złożony z 3 par walut (opartych na złotym) tradowanych jednocześnie wygładza ryzyko zgodnie z założeniami procesu dywersyfikacji.
Z listy wcześniej nie odpowiedzianych pytań czytelników pod poprzednimi wpisami wybrałem jedno męczące mnie przez jakiś czas a traktujące o zarządzaniu portfelem: jak optymalnie zwolnić w nim miejsce pod nowe zakupy jeśli chwilowe zaangażowanie doszło do 100% posiadanych środków?
Przed kilkoma tygodniami Superfund TFI poprosił mnie bym poprowadził wykład dotyczący teorii portfelowej poprzedzając tym samym wideokonferencję z udziałem samego jej twórcy – profesora Harry Markowitza.
To całkiem niegłupi pomysł, aby dla przeistoczenia się w skuteczniejszego inwestora sporządzić „instrukcję działania siebie”, w której z góry zawieramy swoją charakterystykę i zaplanowane wskazówki postępowania w kryzysowych chwilach.
Akademickie badania w dziedzinie inwestowania i rynków akcyjnych można podzielić na dwie grupy: potwierdzające naszą rynkową intuicję i zaprzeczające naszej rynkowej intuicji.
Na Blogach Bossy poświęciliśmy sporo uwagi pojawieniu się Cathie Wood na inwestycyjnym firmamencie i bolesnemu upadkowi na ziemię. Sporo pisałem o Cathie Wood nie dlatego, że jej nie lubię, że jest złamanym drzewem, na które każdy komentator może wskoczyć ale dlatego, że jej historia ilustruje kilka fundamentalnych mechanizmów rynku akcyjnego i sektora inwestycyjnego.