W czwartek w godzinach porannych pojawiły się pierwsze doniesienia o problemach na kolei. W kilkunastu centrach sterowania ruchem kolejowym w Polsce (oraz w Czechach) wystąpiły usterki na tyle poważne, że doprowadziło to do paraliżu ruchu kolejowego.
Nie jest tajemnicą, że wszyscy zwracamy uwagę na wiadomości, które idealnie potwierdzają nasz mentalny model funkcjonowania świata. Myślę, że z tego powodu poświęciłem uwagę informacji, że AMC – przynoszący straty operator kin, kupił 22% pakiet akcji mikro spółki zajmującej się wydobyciem złota.
Mamy techniczną bessę na WIG w bezrecesyjnym wydaniu i z całkiem mimo wszystko przyzwoitymi jak na ten stan rynku nastrojami. Co z tego wynika i czego się spodziewać?
Istnieje pouczająca reguła dotycząca ryzyka kariery zarządzających funduszami: zarządzający przetrwają spektakularną pomyłkę jeśli są jednymi z wielu zarządzających, którzy ją popełniają ale nie przetrwają spektakularnego błędu jeśli popełniają go samotnie.
Ostatni tydzień przyniósł mocny spadek cen ropy. Surowiec potaniał o przeszło 5 procent (WTI) mimo sankcji nałożonych na import z Rosji. W tle można dostrzec coś znacznie ciekawszego.
To najlepsza moim zdaniem książka jaką czytałem w temacie zarządzania emocjami przez inwestorów, czy wręcz psychologii giełdowej w ogóle.
Mam wątpliwą przyjemność pisać kolejną notkę w kontekście zamknięcia rynku akcji w Moskwie. Ocieramy się o jakiegoś zakalca, ale cóż poradzić, dziś mija 9 dzień handlowy bez sesji na rynku akcji w Rosji (jutro też nie będzie sesji, więc odliczamy już do 10), a sytuacja z każdym dniem robi się tylko ciekawsza i wykracza poza giełdę oraz papiery udziałowe.
Dzień, w którym WIG20USD czyli WIG20 wyrażony w dolarach, zyskał 9% to dobry moment by rozważyć czego należy i nie należy oczekiwać od dywersyfikacji geograficznej.
Namawiałem mojego rozmówcę, tradera z ponad 20-letnim stażem (rozmowa w 3 częściach niedawno-> tutaj) na pokazanie jakiegoś przykładu strategii, których sam używa.
Nie ma powodu by ignorować fakt, że wydarzenia ostatnich dwóch tygodni uświadomiły milionom ludzi, zwłaszcza w Europie Centralnej, że życie w Europie w XXI wieku nie zawiera gwarancji, że spędzi się je relatywnie bezpiecznie i w relatywnym dobrobycie.
Dla wielu ludzi, także tych twardo stąpających po ziemi, historia, która miała skończyć się trzy dekady temu pojawiła się w ich życiu na nowo.