W poprzednim tygodniu pisałem o serii transakcji zakupu akcji spółki giełdowej przez jednego z insiderów. Gdy publikowałem tekst cena rynkowa była niemal 90% niższa niż średnia cena, którą insider płacił za akcje.
W grudniu 2020 zauważyłem, że nieefektywność z jaką państwa Europy i Ameryki Północnej działały w kwestii powstrzymywania pandemii COVID-19 powinna skłonić inwestorów do zaktualizowania w dół opinii o kompetencjach aparatu urzędniczego i politycznego państw tzw. Zachodu. Z inwestycyjnego punktu widzenia oznaczało to podniesienie oczekiwań wobec liczby błędów w polityce gospodarczej czy społecznej.
Nie ma bardziej klasycznego podejścia do budowy kapitału emerytalnego niż portfel 60/40 czyli portfel złożony z 60% z akcji i 40% obligacji. W dużym uproszczeniu rolą akcji w portfelu jest generowanie atrakcyjnych stóp zwrotu a rolą obligacji jest zmniejszanie obsunięć portfela w okresach rynków niedźwiedzia na rynku akcji.
Motyw szukania na rynku akcyjnym rozrywki, ekscytacji, poczucia wspólnoty i przynależności, satysfakcji z realizowania „wyższej misji” od dwóch lat pojawia w moich blogowych tekstach.
Sprzedanie 45% pakietu akcji SimFabric w procedurze ABB (przyśpieszonej budowy księgi popytu) przez PlayWay po cenie o ponad 80% niższej niż kurs akcji przed ogłoszeniem zamiaru przeprowadzenia ABB przejdzie do historii warszawskiej giełdy.
Amerykańska ustawa o papierach wartościowych zawiera klauzule przeciwko naganianiu. Klauzula przeciwko naganianiu nie zakazuje naganiania ale zakazuje naganiania bez podania pełnej informacji o tym, że otrzymało się lub otrzyma jakiekolwiek wynagrodzenie za to naganianie.
W środę powróciłem do historii sklepu z kanapkami, który przez kilka miesięcy wyceniany był na amerykańskim rynku pozagiełdowym na około 100 mln USD. Amerykańska Komisja Giełd i Papierów Wartościowych oskarżyła trzy osoby o manipulacje rynkowe w ramach zorganizowanej przez nich akcji pompuj, zaaranżuj odwrotne przejęcie przy kosmicznej wycenie i wyrzuć akcje w rynek.
W kwietniu 2021 pisałem na Blogach Bossy o sklepie z kanapkami wycenionym na amerykańskim rynku akcyjnym na 100 mln dolarów. Dwa miliardy dolarów jeśli brałoby się potencjalne pełne rozwodnienie wynikające z wyemitowanych warrantów.
We wczorajszym wykresie dnia pisałem o Vigo Photonics – spółce, która wydawała się oczywistym beneficjentem zwiększonego przez wojnę na Ukrainie popytu na materiały militarne, a która okazała się inwestycyjnym rozczarowaniem bo zakłócenia w globalnych łańcuchach dostaw okazały się istotniejszym czynnikiem niż wspomniany wzrost zapotrzebowania.
Decyzje inwestycyjne, zarówno te rzeczywiste jak i hipotetyczne, oceniamy dysponując wiedzą o tym co zdarzyło się później. W rezultacie wielu inwestorów, zwłaszcza tych początkujących, jest przekonanych, że na rynku pełno jest oczywistych sytuacji, w których w odniesieniu do pewnych aktywów wszystko wydaje się krzyczeć „pakuj pod korek” albo „wyrzuć i zapomnij”.