Przyznam szczerze, że do dzisiaj nie wiedziałem kim jest Tony Robbins – jeden z najpopularniejszych doradców życiowych i autor bestsellerowych książek motywacyjnych. W ostatnich kilku godzinach nadrobiłem zaległości i dowiedziałem się między innymi, że Robbins był trenerem motywacyjnym wielu amerykańskich sportowców, polityków, managerów i zarządzających.
Pod koniec grudnia Barry Ritholtz postanowił „poznęcać się” nad popularnymi listami „akcji na długi termin”. Jego celem było przypomnienie czytelnikom, że listy pomysłów inwestycyjnych, akcji na następny rok, najlepszych spółek następnej dekady, których nie brakuje w mediach na przełomie roku, z reguły odznaczają się bardzo słabą skutecznością.
Uwielbiam procent składany. Gdy tylko pojawia się w dyskusji na temat finansów, konieczności inwestowania w długim terminie wiem, że mam do czynienia z wysokiej klasy specjalistą. A jak jeszcze coś wspomni o Einsteinie, to ani chybi mam do czynienia z człowiekiem renesansu.
Wydarzenia jakie miały miejsce w ostatnich latach (kryzys bankowy, upadki banków piramida Madoffa) przyćmiły wielkością wiele poprzednich kryzysów, zaś nazwiska związane choćby z pęknięciem bańki internetowej powoli zacierają się w pamięci, nawet tych inwestorów, którzy śledzili wówczas wydarzenia.
Pora na ostatni z mitów, które zaprezentował Wall Street Journal piórem swojego publicysty Bretta Arendsa. ‚Ostatni z omawianych’ nie jest równoznaczne ze skończonym ich katalogiem. Autor robiąc tę listę odniósł swoje spostrzeżenia do obecnej sytuacji, 30 lat temu wyglądałby nieco inaczej, za kolejne 30 może będziemy zdziwieni czytając tę dzisiejszą. Wszak rynek non stop zaskakuje, szczególnie ekonomistów. Za kilkadziesiąt lat być może na parkiecie handlować będą tylko komputery a kształty wykresów przybiorą niespodziewane formy.
Ten wpis będzie trochę nietypowy, ale zainspirowało mnie do niego życie. Dlaczego? Bo życie pisze najlepsze scenariusze, także dotyczące IKE. Zapraszam do lektury !