Jedną z najlepszych znanych mi porad inwestycyjnych jest koncentrowanie się w inwestowaniu na czynnikach, nad którymi inwestor posiada największą kontrolę. Wśród tych czynników dwa wysuwają się na pierwsze miejsce: koszty transakcyjne i zobowiązania podatkowe.
Nie jest niespodzianką, że te same portale finansowe, które ostrzegały przed nieuniknionym krachem gospodarczym spowodowanym wysokimi cenami ropy gdy na przełomie wiosny i lata cena ropy WTI zbliżała się do poziomu 110 USD za baryłkę, obecnie ostrzegają przed nieuniknionym krachem gospodarczym spowodowanym niskimi cenami ropy.
Trafia się okazja bardzo na czasie – w okresie Świąt i Nowego Roku tradycyjne życzenia zdrowia to chyba najczęściej wymieniane powinszowania.
Dojrzały rynek byka obfituje w historie inwestycyjnych guru, często wywodzących się z zaskakujących grup demograficznych. Część z tych historii okazuje się być owocem mitomanii.
Wszyscy bez wyjątku popełniamy błędy poznawcze, to nieuniknione, w inwestowaniu pociąga to za sobą swój wymierny koszt, a tylko niektórych dość łatwo uniknąć.
Na początku grudnia zwróciłem uwagę, że inwestorzy oceniają wyniki swoich portfeli lub funduszy inwestycyjnych w zupełnie innym horyzoncie czasowym, z reguły dużo krótszym, niż ich horyzont inwestycyjny.
Czy to co dzieje się w Rosji jest istotne dla akcyjnych rynków, bo te obchodzą nas tutaj najbardziej?
W poprzednim wpisie cytowałem: „ilu fizyków tak naprawdę rozumie teorię względności Einsteina? A ilu tylko wie o jej istnieniu? Ale czy jeśli ktoś nie jest Einsteinem, to czy nie można powiedzieć, że jest fizykiem? Nie sądzę.”
Zapraszam do przeczytania wpisu gościnnego. Jest nam niezmiernie miło zaprezentować skrót pracy, która została nagrodzona w konkursie na referat naukowy w ramach III Kongresu Rynku Kapitałowego. Jej autorem jest Dr hab., prof. SGH, Krzysztof Borowski.
Parafrazując pewną reklamę, autor sprawdza, czy nasze pieniądze mogą pracować, gdy my wypoczywamy (w weekend) 😉
Wczorajszy komunikat po posiedzeniu FOMC jest majstersztykiem polityki monetarnej w świecie zerowych stóp procentowych (ZIRP), ale naprawdę w tle widać grę z polityką innych banków centralnych i strach przed konsekwencjami, jakie mogą przynieść… rynkowe oczekiwania.