Nie tylko o swoje dochody z horrendalnego haraczu nakładanego na przymusowe składki od każdego z nas, ale również o umożliwienie inwestowania na zagranicznych rynkach. Ciekawe, że nie widzę zadawania przez dziennikarzy trudnych pytań dotyczących tych inwestycji, wszyscy idą ślepo za argumentacją OFE, że od tej pory „będziemy jeszcze bardziej efektywni”. Albo jeszcze inaczej: „gdybyśmy mogli inwestować za granicą, to dopiero byście zobaczyli”.
W teorii, różnica między teorią i praktyką nie istnieje. W praktyce owszem. Yogi Berra
Symulacje to coś niesłychanie użytecznego. Dzięki nim możemy spróbować określić potencjalne skutki wykorzystania jakichś narzędzi, ewentualnie próbować przekonać innych do swoich racji. Gdy startowała reforma emerytalna w symulacjach długoterminowych dotyczących wielkości naszych emerytur zakładano średnioroczną stopę zwrotu na poziomie 10-15 %.
„Nowy system [emerytalny ]polega na tym, że dostajemy z niego tyle, ile uzbieraliśmy” Marek Góra, jeden z twórców reformy emerytalnej
W szczycie hossy pojawiało się mnóstwo pomysłów związanych z inwestowaniem na rynkach akcji. Być może część Czytelników pamięta postulaty ze strony środowiska funduszy emerytalnych dotyczących zwiększenia limitów inwestycji zagranicznych i rozważenia zwiększenia możliwych inwestycji w akcjach, ponad dotychczasowe.
Pisałem już o problemach Izbyt Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych z matematyką. Izba do dziś nie poprawiła tych błędów, za to walczy o nasze prowizje w imieniu OFE z wielką determinacją. Właśnie wyprodukowała list do jednego z posłów, w którym zamieszcza symulacje udowadniające, jak prowizje nie mają najmniejszego znaczenia.
„Redaktor Maliszewski powiada, że Otwarte Fundusze Emerytalne zarobiły dla swoich klientów w ciągu czterech lat 10%. Otóż efektywność funduszy emerytalnych mierzy się w sposób trochę bardziej skomplikowany, niż ten, który przyjął redaktor Maliszewski.” Ewa Lewicka, prezes IGTE
„Rodzina mężczyzny będzie mogła dostać zgromadzony przez niego kapitał tylko w przypadku jego śmierci w pierwszych trzech latach pobierania emerytury (i tylko w tym czasie dostawać będzie też świadczenie). Gdy umrze choćby trzy lata i miesiąc po przejściu na emeryturę, jego bliscy nie dostaną ani grosza. Zgromadzony kapitał przejmie zakład. W lepszej sytuacji będą krewni kobiet. Po paniach kapitał będzie się dziedziczyć przez osiem lat.
Podyskutowaliśmy sobie z Jarosławem Sadowskim (Expander) na łamach Gazety Prawnej. Ponieważ zbyt długie polemiki nużą często redaktorów prowadzących, pozwolę sobie przenieść to całe – bardzo poważne zagadnienie – tutaj. Być może uda mi się zachęcić mojego opneneta do aktywnego komentowania.
Nie, nie dlatego, że uważam, że akcje są przewartościowane a rynek głupi bo tego nie zauważa.
Raczej dla własnego spokoju za kilkadziesiąt lat.
[materiał z archiwum GZ/salon24, oryginalny link z dyskusjami]
W Rzeczpospolitej pojawiła się reklama jednej z firm, określającej się mianem „doradców finansowych”, czyli Open Finance.
Reklama ma na celu przybliżenie odbiorcom zasad trójfilarowego systemu emerytalnego i oczywiście zachęcenie do wyboru „nieobowiązkowego” III filaru.
Jak napisano w reklamie „Jeśli jednak stać nas na to, aby oszczędzać, warto podejść do tego poważnie. Im szybciej zaczniemy, tym mniej będzie nas to obciążać.”