Ależ się dzieje na rynkach! Na jednych trwa hossa, z niesamowitą dynamiką, z nowymi rekordami, a na innych – teoretycznie skorelowanych – mamy do czynienia z wahaniem, a może nawet próbą zmiany trendu wzrostowego. Co ciekawe rynki tradycyjnie zachowujące się podobnie, ze względu choćby na bliskość geograficzno-gospodarczą właśnie się „rozeszły”, czy też jak mawiają analitycy techniczni obserwujemy dywergencję między nimi.
WIG20 skończył wrzesień spadkiem o 3,65 procent i III kwartał cofnięciem o 9,26 procent. Przeceny jawią się jako dynamiczne, ale mieszczą się w korekcie i – co ważniejsze – nie wykluczyły kolejnego ruchu na północ. W istocie, WIG20 stale jest w grze o poziom, na którym fala wzrostowa indeksu od dna bessy wyniesie 100 procent.
Pytanie na wstępie: czy znając dzisiaj wiadomości, które ukażą się jutro w mediach, jesteś w stanie uzyskać na giełdzie niesamowite zyski?
Wskaźnik Buffetta to, moim zdaniem, jeden z najsłabszych metodologicznie wskaźników wyceny rynkowej. Na początku XXI wieku Warren Buffett użył tego wskaźnika w eseju opublikowanym w „Forbesie”.
Niedawno wstawiłem sondę na naszym profilu X z pytaniem o wpływy zagranicy na notowania kursów naszych akcji na GPW, a w tym i w kolejnym wpisie pokażę kilka ciekawych wniosków jakie z tego wypłynęły.
W środowisku inwestycyjnym komitety indeksowe mają opinię wyjątkowo nieporadnych inwestorów. W powszechnym przekonaniu rewizje indeksów tworzą kontrariański sygnał. Spółka opuszczająca indeks jest dobrym kandydatem do kupna, a spółka wchodząca do indeksu – dobrym kandydatem do sprzedaży.
W trwającym tygodniu poszukiwacze ten-baggerów na GPW mogli na własne oczy przekonać się, że identyfikacja przyszłego ten-baggera to dopiero pierwszy krok do inwestycyjnego sukcesu. Drugim krokiem jest utrzymanie takiej spółki w portfelu i przezwyciężenie bolesnych obsunięć kursu. Teoretycznie jest jeszcze trzeci krok: identyfikacji momentu, w którym potencjał spółki się wyczerpuje. Krok drugi i trzeci są ze sobą związane: inwestor musi zdecydować, czy ma do czynienia z pierwszym scenariuszem (obsunięcie, które trzeba przetrwać), czy drugim scenariuszem (wyczerpanie potencjału spółki).
Patrząc na zeszłotygodniową obniżkę ceny kredytu przez Fed o 50 punktów bazowych można uznać temat za skończony. W innym ujęciu obniżka stóp procentowych o 50 punktów bazowych była krokiem tak nietypowym, iż trudno też nie zadawać pytań o przyczyny działania, które w przeszłości było zarezerwowane dla okresów naprawdę wyjątkowych.
Temat tytułowy swego czasu rozpalał dyskusje na forach inwestycyjnych, sam go zresztą tu na blogach poruszałem. Mocne cięcie stóp w USA w ubiegłym tygodniu to dobra okazja, by wrócić do niego, ale tym razem z nieco innej perspektywy.
Zacznij od kupowania tego co znasz. Tę radę można spotkać wielokrotnie. Jest ona kierowana do osób, które chcą zająć się inwestowaniem, zwłaszcza długoterminowo i jeszcze nie przyszedł im do głowy pomysł spekulowania. Jeszcze nie wiedzą, że wcześniej czy później i tak się pojawi. Natura ludzkiej chciwości tak już jest. Ale to zostawmy na kiedy indziej.
Zacznij od kupowania tego co znasz.