Anglojęzyczne media podsumowały 2011 rok za pomocą wykresów wybranych przez znanych analityków i ekonomistów. Z dostępnej puli wykresów postanowiłem wybrać te, które moim zdaniem najlepiej ilustrują to co w 2011 roku działo się w gospodarce i na rynkach kapitałowych.
Inwestorzy pragnący zdobyć ekspozycję na rozpad strefy euro nie mają łatwego zadania. Liczba znanych niewiadomych i potencjalna liczba nieznanych niewiadomych sprawiają, że prognozowanie zachowania aktywów finansowych po rozpadzie EMU opiera się na arbitralnie przyjętych założeniach, których zmiana radykalnie zmienia rezultaty prognozy.
Mam nadzieję, że nikt nie nazwie mnie Grinchem ale nie mogłem zignorować fantastycznego tematu zasygnalizowanego w jednym z porannych raportów analitycznych.
We wtorkowym wydaniu Parkietu opublikowano artykuł bardzo dobrze pokazujący mechanizmy funkcjonowania rynku NewConnect. Wszyscy, którzy uważają, że reżim regulacyjny NewConnect nie chroni należycie interesów inwestorów indywidualnych odnajdą w historii krzyżowych powiązań Serenity i Balticon mocny argument na potwierdzenie swoich opinii.
Od jakiegoś czasu zastanawiam się jak przeciętny inwestor indywidualny, powiedzmy z portfelem rynkowym od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy złotych i z dostępem do tradycyjnych brokerów, może zbudować ekspozycję na rozpad strefy euro.
Nowa porcja wybranych przeze mnie artykułów o inwestowaniu i rynkach kapitałowych. Dziś skupiona wokół dwóch zagadnień: Daniela Kahnemana oraz kryzysu w strefie euro.
Bankructwo MF Global to ósme największe bankructwo w historii USA. Myślę, że pozostałoby kolejnym przykładem ‘tradycyjnych’ patologii w sektorze finansowym gdyby nie drobny fakt: MF Global ‘zapodział’ około 1,2 mld USD pieniędzy swoich klientów.
Producent telefonów Blackberry, spółka Research in Motion może stanowić cenną przestrogę dla wszystkich inwestorów posługujących się analizą fundamentalną. Zachowanie cen akcji RIM jest przykładem ‘pułapki wartości’ (pułapki atrakcyjnej wyceny – value trap).
W poprzednim tekście przedstawiłem wyniki dwóch prostych strategii eksploatujących momentum na warszawskiej giełdzie – kupowanie 5 i 10 spółek o najwyższej stopie zwrotu w miesiącu. Ta druga strategia osiągnęła stopy zwrotu nie tylko wyraźnie wyższe od WIG ale także od szerokiego rynku.
Dwa tygodnie temu sprawdziłem skuteczność strategii kupowania najmocniej rosnącej spółki na sesji (by sprzedać ją na zamknięcie następnej sesji) na warszawskiej giełdzie. Okazało się, że strategia czyniła prawdziwe spustoszenie w portfelu.