Ten tekst spodoba się wszystkim. Prawie wszystkim – ale Ci, którym by się mógł nie spodobać zapewne nie czytają tego bloga. Po pierwsze, poniższy wpis potwierdza to o czym wszyscy czytelnicy wiedzą. Po drugie, umożliwia merytoryczne narzekanie na otaczającą nas rzeczywistość. Po trzecie, jest pełen nadziei ponieważ pokazuje, że w Polsce w 2012 roku ciągle jest wiele nisko wiszących owoców do zerwania w dziedzinie prowadzenia pro-wzrostowej polityki gospodarczej.
Co prawda, uruchomienie programu LTRO przez Europejski Bank Centralny zmniejszyło zagrożenie wystąpienia Lehman-type event w europejskim systemie bankowym ale nie wyeliminowało ryzyka negatywnego szoku ekonomicznego w sektorze finansowym. Kryzys na rynku długu rządowego państw peryferyjnych strefy euro wciąż zagraża europejskiej gospodarce. Co więcej, część gospodarek (Wielka Brytania, Hiszpania) ponownie wkracza w recesję pod ciężarem wewnętrznych problemów fiskalnych i strukturalnych.
Załóżmy, że cenę gazu ziemnego w USA znormalizujemy do 100. Ile Waszym zdaniem płacić będzie Polska za rosyjski gaz w 2012 roku? Myślę, że rozwiązanie tej zagadki może wywołać spore zdziwienie u niejednego z Was.
Od czasu do czasu znajduję w swojej poczcie elektronicznej interesujące raporty lub badania. Ostatnio przysłano mi raport Fundacji Kronenberga przy Citi Handlowy pod tytułem: Postawy Polaków wobec oszczędzania.
Międzynarodowy Fundusz Walutowy przedstawił najnowszą prognozę perspektyw dla gospodarki światowej w roku bieżącym oraz na kolejne lata. Warto przyjrzeć się temu, kto może należeć do liderów gospodarczych i może w związku z tym skupiać na sobie uwagę inwestorów. Mało będzie w tym blogu słów – bo podobno zagaduję, albo za dużo czasami piszę 🙂