Waluty za kółkiem

W styczniu zeszłego roku odnotowaliśmy na blogach bossy ciekawe tezy na temat rynku motoryzacyjnego w USA. Dziś czas na dopisek do tamtej historii,  znów oparty o prognozę dla rynku motoryzacyjnego na rok 2011.

Możliwe, iż słowo prognoza jest przesadzona – raczej należałoby użyć słowa przepowiednia – bo jej źródłem jest doskonałe wydawnictwo, które każdego roku ukazuje się pod logiem tygodnika The Economist The World in 2011. Westchnę tylko, iż to dziennikarstwo, o jakim możemy pomarzyć w Polsce. Generalnie rzecz ujmując tezy tekstu sprowadzają się do tego, iż sprzedaż samochodów w USA spadła do poziomów widzianych ostatni raz w latach siedemdziesiątych i w przyszłym roku należy oczekiwać raczej stabilizacji na niskim poziomie niż ożywienia. W kolejnym roku nie będzie lepiej. W istocie w rozwiniętych gospodarkach (USA, Europa i Japonia) sprzedaż samochodów nie wzrośnie.

Lepiej będzie w Chinach, gdzie w kolejnych dwóch latach sprzedaż aut wzrośnie do blisko 17,5 mln rocznie z około 15 mln w tym roku. W kolejnych latach Indie i Chiny będą odbierały około 20 mln aut z niespełna 70 mln samochodów sprzedawanych rocznie na świecie. Mimo tego sprzedaż będzie rosła skromnie i jeszcze przez kolejne lata nie przekroczy 70 mln, gdy w roku 2007 wyniosła blisko 71,5 mln. No cóż, wszystko wskazuje na to, że niedawny debiut odświeżonego General Motors, który – jak pamiętacie Państwo – wzbudził wiele emocji za chwilę znów stanie się symbolem kłopotów branży a radość z wyczyszczenia zadłużonej po próg bankructwa firmy będzie krótkotrwała.

Z punktu widzenia rynków surowcowych ważniejsze od kłopotów branży motoryzacyjnej wydają się konsekwencje tak postawionych przepowiedni. Przy mizerii na rynku motoryzacyjnym i stale obecnym procesie złomowania starych pojazdów sprawa wydaje się stosunkowo prosta – samochodów na świecie i w USA ubędzie a wraz z nimi wysoce prawdopodobna jest czytelna równowaga pomiędzy podażą i popytem na rynku ropy. Szok paliwowy i prognozowany przez wielu peak oil nie będzie miał miejsca. Oznacza to, iż fundamentalnie kolejne dwa lata na rynku ropy wydają się stosunkowo spokojne i nieprzynoszące poważniejszych napięć pomiędzy produkcją a konsumpcją.

Jeśli tak miałby wyglądać rynek motoryzacyjny, to w kolejnych dwóch latach właściwie jedynym czynnikiem, który będzie organizował handel na rynku ropy pozostanie dolar i jego kondycja. W tym punkcie znów warto wrócić do wydawnictwa The World in 2011, w którym pojawia się analiza sygnalizująca, iż kolejny rok na wszystkich rynkach zostanie zdominowany przez zawirowania na rynku walutowym. Kondycja dolara, potencjalny upadek euro, wejście na scenę juana i wreszcie – skrajna hipoteza – odejście od kwotowania ropy w dolarze, będą ważniejsze od fundamentów globalnej gospodarki.

W kontekście powyższej prognozy, nie pozostaje mi nic innego, by na kilka notek przed świętami życzyć Państwu, byście znaleźli czas na zapoznanie się z rynkiem walutowym i mechanizmami, jakie nim rządzą. Nie musi to być zaraz rzucenie się na jakąś platformę forexową, ale kilka wydawnictw pokazujących zależności pomiędzy siłą waluty a dynamiką PKB, eksportem a importem, siłą nabywczą a inflacją i ich wpływem na gospodarkę wydaje się ciekawą prośbą, jaką można umieścić w liście do Świętego Mikołaja.