Srebro, co się świeci

W poprzednim tygodniu media branżowe odnotowały pojawienie się nowego raportu z rynku srebra (World Silver Survey) przygotowanego przez The Silver Institute. Raport stał się przyczynkiem do spekulacji na temat możliwości wymarszu uncji srebra w rejon 20 dolarów – dziś notowana jest po około 14 dolarów. To dobry moment na szybką przebieżkę po rynku, który nigdy nie doczekał się samodzielnego tekstu na blogach bossy.

Srebro jest metalem specyficznym. Z jednej strony uznawane jest za klasyczny metal szlachetny posiadający wartość jubilerską oraz środek przechowywania wartości, ale z drugiej strony jest to klasyczny metal przemysłowy, któremu naprawdę bliżej do miedzi niż do złota. Próbując wymienić tylko najważniejsze zastosowania srebra należy wspomnieć przemysł elektroniczny czy elektryczny. Każdy z nas ma w domu odrobinki srebra w bateriach, lustrach, ekranach telewizorów i ubraniach – do wagi tych odrobinek srebra jeszcze wrócimy – a wymienienie tysięcy innych zastosowań zajęłoby lata. Nie mniej ważny jest przemysł fotograficzny, który przed rewolucją cyfrową w fotografii potrafił skonsumować 20 procent srebrnego tortu rocznie. W ostatnim roku – mimo powszechności fotografii cyfrowej – udział tej gałęzi przemysłu spadł poniżej 13 procent (stale popularny jest papier fotograficzny oparty o związki srebra).

Popyt na biżuterię stanowi blisko 20 procent zapotrzebowania na srebro rocznie a zastawy stołowe dodają do tego kolejne 7 procent. Blisko 8 procent przypada na popyt ze strony wytwórców monet i medali. Widać zatem, iż około 65 procent (blisko 2/3) popytu na srebro pochodzi ze strony zastosowań przemysłowych a tylko 1/3 odpowiada za popyt na srebro, który widoczny jest dla przeciętnego zjadacza chleba. Można spekulować, czy właśnie to nie jest przyczyną mniejszej popularności srebra wśród inwestorów indywidualnych niż wymienianego powszechnie i modnego złota, czy wzbudzającej emocję miedzi.

Fakt, iż srebro stoi na rynku okrakiem pomiędzy przemysłowym popytem a popytem związanym z postrzeganiem go w kategoriach dobra dającego bogactwo i ochronę kapitału powoduje przesuwanie rynkowych akcentów. Mówiąc obrazowo srebro może zachowywać się na rynku bardziej, jak złoto lub bardziej jak miedź. Osoby, które lubią analizy korelacji mogą szukać swojej szansy w śledzeniu współczynnika korelacji srebra z miedzią i srebra ze złotem oraz ich zmian w czasie – możliwe, że dałoby się tu zbudować, jakiś oscylator, jako wskaźnik. Pewnie, ktoś już skonstruował takie narzędzie, ale osobiście nie trafiłem na jego ślady. Myślę, że nie dałby on wiedzy przekładalnej się na profity, ale ułatwiłby szybki wgląd w zachowanie rynku a już na pewno pozwoliłby na oddalenie rzucanych w locie opinii.

Teraz obiecanie drobinki. Przemysłowe użycie srebra charakteryzuje się tym, iż w wielu gałęziach – poza przemysłem fotograficznym – srebro używane jest w skromnych ilościach. Ktoś gdzieś postawił tezę, iż właśnie dlatego przedsiębiorcy mogą ignorować jego cenę, bo udział w końcowym koszcie produktów jest minimalny i nikomu nie chce się szukać dla srebra substytutu. Na bazie tego rynek srebra – czy raczej gracze na rynku srebra – snują hipotezy, iż srebro jest niedostrzeganym problemem. Zdaniem wielu byków na srebrze w pewnym momencie może dojść do tak daleko idącej nierównowagi pomiędzy popytem a podażą, iż stanie się ono dobrem znacznie bardziej pożądanym niż złoto. Przyznam, iż nigdy nie trafiłem na prognozy mówiące o srebrze po 1000 dolarów za uncję, ale psychologiczna bariera 100 dolarów bywa wymieniana. Na dziś ma ona takie samo uzasadnienie, jak ropa po 300 dolarów za baryłkę. Niemniej warto o tych spekulacjach rynku wiedzieć.

Gracze, którzy chcieliby zainteresować się rynkiem srebra czekają pewnie na garść geograficznych fundamentów. Niestety, jak to z surowcami bywa, będzie egzotycznie. Największym producentem srebra na świecie jest Peru, gdzie produkcja sięga 100 milionów uncji rocznie. Niewiele mniej produkuje się Meksyku (około 90 mln uncji). Kolejne miejsca zajmują kraje takie, jak Australia, Chiny czy Rosja i kraje postradzieckie. Liczącymi się producentami są również Chile, Stany Zjednoczone, Kanada oraz Polska. Trzeba jednak wiedzieć, iż blisko 20 procent podaży na rynku srebra pochodzi z przerobu odpadów – mówiąc w skrócie ze srebrnego złomu a reszta z nowych wydobyć. W przeciwieństwie do rynku złota, srebru nie grozi znacząca podaż ze strony rządów i banków centralnych, które – wedle danych The Silver Institute – w 2008 roku odpowiadały za mniej niż 4 procent sprzedaży srebra na świecie.

Poszukiwacze informacji na temat srebra powinni zapamiętać polecany w kontekście rynku złota serwis Kitco oraz jego odnogę poświęconą rynkowi srebra Kitcosilver. Również ze strony Kitko pochodzi – już wcześniej reklamowany – program Kitko Kcast pozwalający obserwować ceny spot na bieżąco. Na pewno rynek srebra zasługuje na to, żeby poświęcić mu tą minimalną część ekranu komputera. Oczywiście trzeba pamiętać, iż rynek srebra dzieli z innymi rynkami surowcowymi zainteresowanie ze strony ETF-ów a jako całość jest rynkiem w największym stopniu zdominowanym przez instrumenty pochodne. To przesądza o tym, iż wpływ na ceny będą miały raporty CFTC. Dobrym początkiem przygody będzie cytowany wielokrotnie wyżej raport The Silver Institute oraz skrócona prezentacja tego raportu. Czytając między wierszami szybko wychwycicie Państwo w nich  kluczowe elementy dla tego mało popularnego w Polsce rynku. Serwis The Silver Institute można potraktować, jako punkt wyjścia do poszukiwań informacji o ważnych serwisach w sieci, które zajmują się bieżącymi analizami rynku srebra. Powodzenia.