Niedawno prezentowałem statystyki największych MIESIĘCZNYCH wzrostów w historii indeksów S&P500 i WIG oraz ich skutków w kolejnym miesiącu oraz następnych kwartałach.
Przypomnę wniosek: po znakomitym miesiącu pozytywne zwroty w kolejnym miesiącu to około połowa przypadków, nie ma więc tutaj istotnej korelacji. Natomiast zwroty w kolejnych 1-3 kwartałach dość mocno korelują się nie z tym znakomitym miesiącem, ale ze zmianą miesiąc po nim.
Zostałem zapytany jak wyglądają następstwa w okresach po NAJGORSZYCH miesiącach w historii giełd. Proszę bardzo, krótki przegląd poniżej.
Jako pierwszy S&P500.
Wziąłem do analizy tylko te miesiące, których skala spadków wyniosła 10% i więcej. Było ich od 1900 roku 34. Prezentuję wszystkie w tabeli poniżej, gdzie zaznaczyłem je w kolumnie „Zmiana 1 mies”, a kolejne kolumny to zmiany odpowiednio 1, 3, 6 i 12 miesięcy później:
Dla ułatwienia okresy stratne zaznaczyłem na czerwono, a gdy były takie minimum 3 pod rząd w linii obwiodłem je na żółto.
W zasadzie ta analiza ma przede wszystkim odpowiedzieć na proste pytanie:
Czy warto kupować po sporym miesiącu spadków? To przecież brzmi jak promocja, tylko czy statystyki uzasadniają taką strategię?
Jak widać w 14 przypadkach na 34 kolejny miesiąc okazał się spadkowy. Jedna przy tym uwaga: te spadki w kolejnym miesiącu miały miejsce w latach 30-tych ubiegłego wieku, w czasach Wielkiego Kryzysu. A w okresie powojennym tylko raz do tego doszło: po kryzysie w 2008 roku. Można więc zaryzykować tezę, że kupno po takim spadkowym miesiącu jest uzasadnione.
Nie zawsze jednak kolejne miesiące były tak optymistyczne. Spójrzmy więc na średnie zwroty i porównajmy do zwrotów w strategii wcześniej pokazywanej, czyli kupowania po największych miesięcznych WZROSTACH.
Średnia zmiana miesiąc po miesiącu spadkowym: 0,71% (po wzrostowym miesiącu: 1,21%)
Średnia zmiana 3 miesiące po miesiącu spadkowym: 2,15% (po wzrostowym miesiącu: 1,1%)
Średnia zmiana 6 miesięcy po miesiącu spadkowym: 5,92% (po wzrostowym miesiącu: 1,51%)
Średnia zmiana po 12 miesiącach: 17,1% (wzrostowym miesiącu: 3,05%)
Jeśli odrzucimy przypadki z lat 30-tych, to te zmiany średnie znacząco skaczą w górę. Nawet jednak bez tego widać naturę ‘powrotu do średniej’ rynków akcji – w okresie 6 i więcej miesięcy to kupowanie spadków daje znaczącą przewagę. W krótkim okresie takiej przewagi nie widać ponieważ działa jeszcze impet silnego miesiąca.
A jak układa się to w przypadku WIG? Spójrzmy:
Tu mamy 28 przypadków. Z tego w 13 kolejnych miesiącach nadal królowały spadki, które potem nadal się kumulowały. Jeśli jednak kolejny miesiąc po spadkowym był pozytywny, to można było liczyć na łączne wzrosty przez 12 miesięcy.
Na pozycji nr 22 i 28 są spadki z tego roku, a puste miejsca w tabeli oznaczają, że jeszcze nie upłynął badany okres od zajścia owego spadku miesięcznego.
Zobaczmy średnie zwroty i porównajmy do zwrotów w strategii wcześniej pokazywanej, czyli kupowaniu po największych miesięcznych WZROSTACH.
Średnia zmiana miesiąc po miesiącu spadkowym: 0,85% (po wzrostowym miesiącu: 8,08%)
Średnia zmiana 3 miesiące po miesiącu spadkowym: 1,78% (po wzrostowym miesiącu: 18,58%)
Średnia zmiana 6 miesięcy po miesiącu spadkowym: 7,64% (po wzrostowym miesiącu: 41,9%)
Średnia zmiana po 12 miesiącach: 19,4% (wzrostowym miesiącu: 66,11%)
Wyniki kupowania po mocno spadkowym miesiącu są podobne jak w przypadku USA. Jednak zadziwiać mogą znacząco lepsze zwroty kupowania WIG po miesiącu silnie wzrostowym. Tutaj jednak również mieliśmy anomalię, czyli początki GPW w latach 90-tych, które mocno wykrzywiły te średnie w górę.
I w tym wypadku statystyki nie mają znaczącej wartości prognostycznej. Może poza jedną: silny lub słaby miesiąc nie przesądza wcale kierunku i siły kolejnych zmian. Potrzeba więc głębiej sięgającej roboty statystycznej.
—kat—
Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.