Z najnowszego raportu agencji ratingowej Moody’s wynika, że pięć amerykańskich korporacji zgromadziło łącznie 500 mld dolarów gotówki. Wspomniane spółki to Apple, Microsoft, Alphabet (czyli Google), Cisco i Oracle.
Mimo tego, że agencje ratingowe nie mają ostatnio dobrej prasy w Polsce postanowiłem poświęcić uwagę ustaleniom Moody’s oraz innemu raportowi S&P ponieważ wnoszę one ciekawe informacje o sytuacji makroekonomicznej w USA a także przypominają o pułapkach w posługiwaniu się zagregowanymi danymi makroekonomicznymi.
Według Moody’s sytuacja wygląda tak, że niefinansowy sektor korporacyjny w USA zgromadził 1,7 biliona dolarów gotówki. Około 1,1 biliona z tej kwoty zgromadziło 50 największych korporacyjnych ciułaczy. Jak wspomniałem wcześniej 0,5 biliona należy do pięciu opływających w gotówkę spółek. Jeszcze jedna liczba: amerykański sektor korporacyjny pozostawił poza USA około 1,2 biliona swoich zagranicznych zysków – ta kwota nie może być łatwo sprowadzona do USA ze względu na konsekwencje podatkowe. Wykres dnia, pochodzący z artykułu w Financial Times, to 20 największych korporacyjnych ciułaczy w USA i ich zasoby gotówki:
Za Financial Times
W pierwszej kolejności chciałbym zwrócić uwagę, że powyższe rozwiązania są dobrym uzupełnieniem do rozważań o ekonomicznych nierównościach w sektorze korporacyjnym. Proszę zwrócić uwagę, że pięć zwycięskich korporacji kontroluje około 30% gotówki zgromadzonej przez niefinansowe korporacje w USA.
Po drugie, proszę zauważyć, że wspomniane pięć korporacji pochodzi z jednego sektora: technologicznego. W raporcie Moody’s za 2015 roku Oracle wypchnęło z pierwszej piątki jedyną nie-technologiczną spółkę – farmaceutycznego Pfizera. W pewnym stopniu jest to wynikiem faktu, że sektor technologiczny dużą część zysków wypracowuje poza USA a ze względów podatkowych nie chce ich sprowadzać.
Po trzecie, tak duże zasoby gotówki wśród zwycięskich firm, które mają jednocześnie dodatni dług netto, pokazują na ograniczone możliwości inwestycyjne, którymi wspomniane firmy dysponują. Politycy często wskazują na zgromadzoną na kontach spółek gotówkę i sugerują, że trzeba je zmusić do jej wykorzystania. Problem polega na tym, że gdyby zarządy Apple, Microsoftu czy Alphabetu miały sensowne pomysły na wykorzystanie tej góry gotówki to zapewne by je zrealizowały. Specyficzną cechą sektora nowych technologii jest to, że można w nim budować ogromne biznesy przy relatywnie niewielkich, przynajmniej w porównaniu do tradycyjnych branż, nakładach kapitałowych.
Po czwarte, góra gotówki zgromadzona przez największych korporacyjnych ciułaczy w USA pokazuje pułapkę w interpretowaniu niektórych danych makroekonomicznych. Przede wszystkim gotówka to jedna strona bilansu. Tą druga jest dług. Niefinansowe korporacje w USA mają 6,6 biliona dolarów długu według raportu S&P cytowanego przez Financial Times. Nierówności w sektorze korporacyjnym sprawiają, że zwycięskie korporacje maskują sytuację całego sektora w zagregowanych danych.
Według niektórych wskaźników poziom dźwigni finansowej w amerykańskim sektorze korporacyjnym jest wyższy niż poziom w okresie przed ostatnim kryzysem finansowym. Rosnące nierówności ekonomiczne sprawiają jednocześnie, że dźwignia finansowa jest dużo bardziej skoncentrowana. Z jednej strony występują korporacje o świetnej pozycji finansowej z gigantycznym dodatnim długiem netto, takie jak Apple czy Alphabet. Z drugiej strony jest grupa wysoce zlewarowanych spółek bardzo poważnie narażonych na niekorzystne zmiany w polityce monetarnej i ich sytuacji rynkowej. Zagregowane dane dla całego sektora mogą w pewnym stopniu maskować to niebezpieczeństwo. Takie pułapki czyhają na inwestorów pobieżnie interpretujących dane makroekonomiczne.
Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.