Przed rynkiem finałowa sesja życia grudniowej serii kontraktów terminowanych na WIG20, po której GPW wejdzie w finałowe sesje roku i okres, który część inwestorów postrzega jako okres tzw. rajdu Świętego Mikołaja. Spójrzmy zatem na zachowanie WIG20 w okresie „po rozliczeniu” grudniowej serii pochodnych z pytaniem: czy naprawdę na GPW można mówić o świątecznych prezentach?
Wcześniej musimy jednak dokonać pewnych założeń. Po pierwsze, amerykańska wersja rajdu Świętego Mikołaja definiuje okres jako ostatni tydzień grudnia i dwie pierwsze sesje stycznia. Wiemy jednak, iż kalendarze nie pracują mechanicznie. Jak święta wypadną w weekend, to przy takich założeniach rajd może się materializować na siedmiu dniach handlowych, a jak na początku tygodnia, to czasu jest znacznie mniej. Dlatego oczekując w każdym roku jakiegoś prezentu od Gwiazdora trzeba brać pod uwagę ograniczenia czasowe i zwyczajnie możliwość zrealizowania anomalii kalendarzowej.
W przypadku rynku polskiego pojawia się jeszcze problem dłuższego niż na Wall Street okresu świątecznego. Amerykańskie rynki pracują zwykle 26 grudnia. Sesje potrafią też odbywać się 24 grudnia i 31 grudnia. W przypadku GPW 26 grudnia jest od zawsze dniem wolnym, a 31 grudnia stał się dniem wolnym od pewnego czasu. Podobnie jest z 24 grudnia. W efekcie GPW naprawdę nie ma czasu do rozegrania rajdu Świętego Mikołaja między świętami i sylwestrem. Jeśli spojrzeć na historię WIG20 w ostatnich 20 latach, to nie trudno trafić na okresy, w których w ostatnich 10 dniach grudnia odbywały się dosłownie pojedyncze sesje.
Również przyjęty w notce punkt „po rozliczeniu kontraktów” czyni czas potencjalnego rajdu bardzo ruchomym. Zwyczajnie, raz trzeci piątek grudnia (standardowe rozliczenie pochodnej) może wypaść nawet 15 grudnia, a czasami aż 21 grudnia. W efekcie jeszcze przed świętami potrafi odbyć się kilka sesji, które są uzupełnione handlem między świętami. Nie brakło jednak okresów, w których po rozliczeniu pochodnej zwyczajnie nie zostawało już czasu na zrealizowanie okołoświątecznego rajdu. Nie można też zapominać o wpływie na rynek transakcji na potrzeby tarczy podatkowej, która wymusza zmiany w portfelach tak, by można było rozliczyć straty jako część podatku.
Niemniej, w ostatnich 50 latach gracz na Wall Street mógł cieszyć się rajdem częściej niż być rozczarowanym brakiem prezentów ze strony świętego. Dla zwolenników idei random walk może to być fenomen, który nie ma żadnego statystycznego znaczenia. Wszyscy powinni przyjmować rajd jako zjawisko, które może się pojawić, ale nie musi. Zakłady o rajd muszą być zatem ostrożne i w żaden sposób nie prowadzić do wyłączenia standardowych procedur operowania ryzykiem i stratami, bo nie ma w tym niczego więcej poza świąteczną zabawą. Nazwijmy to zakładem specjalnej troski.
Ciekawostką jest, iż od momentu wprowadzenia kontraktów na WIG20 – 1998 rok – można mówić o zarysie anomalii kalendarzowej w Warszawie. W ostatnich 23 latach (wykres poniżej) średnia stopa zwrotu z okresu „po rozliczeniu kontraktu” do końca ostatniej sesji roku wynosi +1,27 procent. W tym czasie 17 okresów zakończyło się zwyżkami, a ledwie 6 okresów spadkami WIG20. Średnia dodatnia stopa zwrotu indeksu wyniosła 2,06 procent, a średnia z okresów spadkowych -0,95 procent. Oczywiście trzeba pamiętać, iż w pewnym okresach rynek zwyczajnie nie miał czasu na więcej, ale policzenie średniej stopy zwrotu na dzień handlowy po okresie rozliczenia pochodnej zostawię już czytelnikom.
Klauzula informacyjna