Trzeba wiedzieć kiedy wyjść

14. Zamykaj pozycję, jeśli przeczą jej powstające formacje lub zachowanie rynku, nawet jeśli poziom obrony nie zostanie jeszcze osiągnięty. Postaw sobie pytanie: „Jaką pozycję zająłbym na takim rynku?”. Jeśli nie byłaby to taka pozycja, jaką zajmujesz, wychodź! Jeśli przeciwne wskazania są bardzo silne, to nawet odwróć pozycję.

15. Zawsze zamykaj pozycję, jeśli pierwotna przesłanka do jej otwarcia upadła.

To dwie zasady wymienione w sekcji „Zamykanie pozycji i kontrola ryzyka” przez Jacka Schwagera, w jego Analizie technicznej rynków terminowych. W zasadzie kończą one mój eksperyment w czasie rzeczywistym rozpoczęty przed dwoma tygodniami, w chwili gdy na wykresie powstała atrakcyjna formacja techniczna. Dla zwolenników tezy, „AT nie działa” będzie potwierdzeniem tej tezy. Dla tych, którzy formacje, czy ogólne zasady AT stosują w swoim podejściu nie będzie to niczym zaskakującym.

Co w zasadzie przez te dwa tygodnie się wydarzyło? Wiele zależy od szczegółów strategii. Tak jak pisałem w pierwszym wpisie z tego cyklu, w chwili gdy formuje się atrakcyjna dla nas formacja, należy ustawić zasady dalszego postępowania. Czy wchodzimy w chwili wybicia, czy też próbujemy być nieco szybsi od rynku; czy stawiamy stop wąski, np. wynikający z formacji, czy też szerszy, uwzględniający zmienność i możliwe inne wahnięcia. W chwili, gdy stop zostanie aktywowany, a obraz techniczny nie ulega wyraźnej zmianie, kolejne decyzje to, kiedy i czy w ogóle, wrócić ponownie na rynek.

W tym konkretnym przypadku spekulant korzystający z relatywnie wąskich stopów mógłby dwukrotnie opuścić rynek ze stratą. Z kolei trader o nieco szerszych stopach, prawdopodobnie doświadczyłby jednej większej straty (w sumie ich wysokość w jednym i drugim przypadku mogłaby być podobna).

Do wybicia dołem nie doszło. Rynek rośnie dość wyraźnie od dwóch dni, przy zwiększonych obrotach. Krótka i wąska korekta (potencjalnie w połowie ruchu) przestała być krótka i wąska, stąd zgodnie z zaleceniem Schwagera (i wielu innych), czas zamknąć i przestać myśleć o niej w kategoriach „a może”.

W tym wypadku mamy do czynienia z kolejnym elementem tradingu. Przyzwyczajanie się do własnej opinii, a często również do własnej pozycji. To w takich momentach jak ten, wiele osób pozostawia otwartą pozycję, w nadziei, że jednak coś z niej wyjdzie. Zwróćmy uwagę na tło, jakim jest choćby słabnący rynek amerykański. To jest wystarczający powód dla zbudowania sobie narracji „przecież nie będziemy rośli, gdy w USA spada”. No cóż narracje są fajne, niestety mogą prowadzić do poważnych kłopotów, gdy w nie uwierzymy. Zaczniemy szczegółowo sobie samemu tłumaczyć i wynajdywać powody, do tego by utrzymywać otwartą (i tracącą) pozycję, zamiast pogodzić się z faktami. A te są proste – nasze pierwotne założenia się nie spełniły. Bez względu na to, czy będą to założenia płynące z wykresu, analizy fundamentalnej, oceny makro, czy płynące z kosmosu.

[Photo by Franck V. on Unsplash]