Powrót wrednych spekulantów

Nieformalny finał prawyborów w amerykańskiej Partii Republikańskiej pozostawił na scenie Mitta Romney’a, który bardzo chce prezentować się, jako kandydat całej Ameryki. Niestety bogactwo Romney’a powoduje, iż już na starcie urzędujący prezydent umieszcza konkurenta w roli przedstawiciela establishmentu a to w prosty sposób ustawia zbliżającą się kampanię prezydencką w konflikcie z rynkami.

Programowo stroniąc na blogu od polityki nie chcę wdawać się w dyskusję na temat tego, kto reprezentuje kogo lub dlaczego kogoś nie reprezentuje, ale trudno nie odnotować faktu, iż na początku kampanii wyborczej pojawiła się standardowa walka z spekulantami. Na pierwszy ogień poszedł – tradycyjnie – rynek ropy. Na kilka miesięcy przed finałem wyborów trudno nie trafić w amerykańskich mediach na doniesienia o cenach paliw na stacjach. Przeszłość podpowiada, że relacje tego typu będą przyciągały uwagę wszystkich konsumentów w okresie wakacyjnym. Proste połączenie „zbyt drogich wakacji” z kampanią wyborczą nie pozostawi politykom szerokiego pola wyboru i zarówno kandydat Republikanów, jak i ubiegający się o reelekcję prezydent będą smagali batami spekulujących i szukali winnych wysokich cen paliw. Odpowiedzi będą różne a zarazem standardowe, ale spekulanci i tak będą pod pręgierzem.

Kolejnym elementem, który będzie stawiał kampanię wyborczą w konflikcie z Wall Street jest już dziś widoczna w debacie podatkowej próba obsadzenia republikanina w roli przedstawiciela bogatych. Prostą konsekwencją musi być atak ze strony Demokratów na Wall Street, którą znów sztampowo przeciwstawi się Main Street mieszając w walkę polityczną konflikt klasowy. W efekcie latem przez amerykańską scenę polityczną przeleje się fala populizmu skierowana przeciwko chciwym bankierom i tłustym kotom z Nowego Jorku, którzy mieli wywołać kryzys a nie zapłacili żadnej ceny za nieszczęścia dotykające zwykłych ludzi. Media zaleje fala wyliczeń wielkości premii, jakie płacą sobie prezesi a na scenę wróci zamrożone przez zimę hasło o jednoprocentowym raku na zdrowej tkance społeczeństwa.

Wcześniej analogiczny proces walki klas w kampanii wyborczej przetestuje na sobie Francja, gdzie 22 kwietnia odbędzie pierwsza tura wyborów prezydenckich. Dziś kandydat socjalistów niesie na sztandarze zmiany w sektorze bankowym, które maja oddzielić działalność detaliczną od inwestycyjnej. Francois Hollande mówi wprost o podniesieniu podatków dla banków a częścią kampanii jest również kuriozalna z punktu widzenia interesów państwa propozycja wysokiego opodatkowania dochodów powyżej 1 mln euro (stopą na poziomie 75 procent!). Niezależnie od tego, czy propozycja tak wysokiego podatku dla dobrze zarabiających jest tylko populistycznym hasłem w czytelny sposób pisze scenariusz na kolejne tygodnie, której częścią będzie sąd nad sektorem finansowym i pośrednio rynkami kapitałowymi. Przy wszystkich różnicach pomiędzy Francją i USA kolejne miesiące jawią się w polityce, jako okres egzorcyzmów nad kapitalizmem, giełdami i spekulacją. W ramach wyrównywania krzywd spekulacja znów przybierze postać smoka siejącego trującą siarką. Później – jak zawsze – wszystko wróci do normy.