Po rozmontowaniu OFE po raz pierwszy, czyli umorzeniu obligacji na indywidualnych kontach emerytów (połowa zgromadzonych środków została przeniesiona do ZUS) Adam Stańczak kilkukrotnie pisał na łamach blogów, że nie należy mieć złudzeń co do tego, co stanie się z pozostałymi aktywami. To, kto będzie wówczas u steru władzy, nie ma większego znaczenia. Możliwość została otwarta.

W Polsce nie ma szacunku do prawa i umów. Słynne interpretacje skarbowe – zmieniające się co jakiś czas – w gruncie rzeczy są właśnie zrywaniem umów. Zmiana reguł w trakcie gry również. Tak jest w przypadku funduszy emerytalnych. Gdy powstały w 1999 roku, każdy przyszły emeryt podpisywał oświadczenia, kto będzie dziedziczył środki. Wiele osób o tym zapomniało.

Każdy miał podgląd do indywidualnego konta i mógł monitorować wielkość aktywów. Ludzie nie mieli o tym pojęcia.

OFE było tylko jednym z trzech elementów trzyfilarowego systemu. Dano sobie wmówić, że wypłaty z ZUS będą wyższe niż z OFE, choć każdy z nich – wspólnie z IKE – miał stanowić element JEDNEJ wspólnej emerytury.

Od samego początku – jeszcze na łamach Gazety Giełdy Parkiet – pisałem krytyczne teksty o wielkości prowizji (większych kilkukrotnie niż poziom inflacji), o oligopolu (polityka OFE praktycznie się nie różniła) i bezsensownej formule wyliczania zysków. Po latach nawet na blogach bossa.pl zaczepiałem kilka razy IGTE (https://blogi.bossa.pl/2008/06/12/igte-i-bardzo-wyzsza-matematyka/). To był głos wołającego na puszczy. Media inne, niż finansowe nie interesowały się tym tematem. Później Gazeta Wyborcza rozpętała kampanię walki o niższe emerytury. Trochę to wszystko jednak późno się wydarzyło. W gruncie rzeczy nie ma to już dziś znaczenia.

Za chwilę dowiemy się, że reszta pieniędzy z OFE (czyli w moim przypadku około 30 tysięcy złotych) znów znajdzie się w innym miejscu. Może w nowo stworzonych funduszach, które znów pożrą trochę pieniędzy na koszty rozpoczęcia działalności. Może od razu do ZUS-u, a może gdziekolwiek bądź. Czytałem w ty roku wspomnienia przedwojennego prezesa Sądu Najwyższego, Aleksandra Mogilnickiego. Mogilnicki wspomina gdy nasz minister skarbu rozmawiał z konsorcjum banków belgijskich w sprawie pożyczki. Belgowie potrzebowali jednak dodatkowych zabezpieczeń. Nasz minister zaoferował zabezpieczenie.

– Damy panom – powiedział minister – zabezpieczenie na pierwszym numerze hipoteki nieruchomości prywatnych, których wartość będzie wielokrotnie przewyższała sumę pożyczki. – W zasadzie moglibyśmy to przyjąć – odezwał się jeden z głównych bankierów – ale to będzie bardzo utrudnione, gdyż trzeba będzie uzyskać zgodę większej liczby osób, zrobić z nimi akty notarialne itp. – To jest zupełnie niepotrzebne; wydamy ustawę i na jej mocy hipoteka zrobi odpowiednie wpisy do ksiąg hipotecznych. – Jak to, bez zgody osób zainteresowanych? A przecież tam już muszą figurować jacyś dotychczasowi wierzyciele hipoteczni, którzy również musieliby wyrazić zgodę na ustąpienie pierwszeństwa. – Nic nie szkodzi. W ustawie umieścimy przepis, że istniejące obecnie wierzytelności przesuwa się na niższy numer, a panów pożyczka będzie na pierwszym numerze. Usłyszawszy to bankierzy skłonili się i wyszli bez słowa odpowiedzi. Minister zatrzymał jednego z nich i zapytał, co się stało. – Panie – odpowiedział zirytowany Belg – zajął nam pan mnóstwo czasu i w końcu zakpił sobie z nas. – Jak to? – Czyż pan nie rozumie, że jeżeli możecie wydać ustawę, przesuwającą wierzycieli na niższy numer hipoteki, to jutro nas tak samo, w drodze nowej ustawy przesuniecie na niższy numer. Pożyczka nie doszła do skutku”

Mija niemal sto lat i nic się nie zmienia. Ja niestety nie mogę tak jak belgijscy bankierzy wyjść i powiedzieć, nie zabierzecie mi moich pieniędzy. Wszystko dlatego, że mam wrażenie, że w Polsce nie przestrzega się ciągłości prawa. Każda ekipa (dowolnych poglądów) uznaje, że to co robili poprzednicy – a nie daj boże, będą to przeciwnicy polityczni – można zmienić i rozmontować. To, że umowy podpisywał polski rząd ze mną jako obywatelem, niewiele znaczy. „Reformę” OFE rozpoczętą w 2013 roku, a kontynuowaną w tej chwili śmiało powinniśmy porównywać do reformy walutowej z 1950 roku. Obywatele coś mieli, a później przestali to mieć. Bo tak trzeba. A umowy? Że trzeba ich niby dotrzymywać? Oj jakieś starorzymskie brednie.

11 Komentarzy

  1. Pak

    A najgorsze że takie dziadostwo i lekceważenie prawa coraz mniej nas jakby szokuje niestety… jak rozbiora resztę OFE to się mało kto zainteresuje w ogóle bo teraz to tak się robi i spoko

  2. Deo Gratias

    Jak to czytam, to strach inwestować w IKE/IKZE, bo mogą też zarąbać.

    Nie rozumiem tylko kto na tych złodziei ciągle głosuje i czemu górnicy idą z kilofami na sejm a my nie.

    1. AlGebroid

      Trzeba mieć kilof…

    2. koyot

      Nie inwestuj w IKE tylko w zakup KILOFA 😉

  3. Deo Gratias

    Ale zaraz, czy USA albo inne kraje z EU są państwami prawa? U nich takie rzeczy się nie zdarzają? Skoki na kasę też swoje mieli np. na złoto.

    1. GZalewski

      Oczywiście, że mieli. Nawet chciałem o tym wspomnieć. Plus banki na Cyprze i kilka innych spraw. Ale jednak to nie jest reguła.

  4. kjonca

    Ktoś mi wyjaśni co się na Cyprze właściwie stało? Bo mi cały czas wychodzi, że tam po prostu upadły banki.

    1. GZalewski

      http://forsal.pl/artykuly/721883,podatek-od-depozytow-na-cyprze-klienci-straca-polowe-oszczednosci.html

      1. kjonca

        Dobrze. Ale czym się to (praktycznie) różni od sytuacji, gdyby w Polsce upadł bank, a ja miałbym tam >100K€ ?

  5. pak

    Tez mam takie obawy ze mogą IKE/IKZE zakosić – to w drodze takiego prostego skojarzenia taka obawa się u mnie nasuwa – więc znaczy to że i u decydentów może się nasunąć pewnego dnia jak się ogólnie sprawy zradykalizują bardziej. No cóż trzeba trzymać jakby rękę na pulsie i jak będą zakusy to uciekać z IKE/IKZE i tracić ulgi podatkowe…

  6. AlGebroid

    Swoją drogą zauważyliście, jak często wybrzmiewa w mediach mantra w stylu ,,Polacy powinni więcej oszczędzać / odkładać na emeryturę". Jak to słyszę / czytam, to tak sobie myślę, że przydałaby się jakaś reklama oszczędzania. To by mogło iść np. tak:

    Starsze małżeństwo (na oko wiek 70+) wychodzi na spacer. Staruszek o lasce, siwi, zgarbieni, wyglądają krucho. A tu zza rogu wyłania się umięśniony skórogłowy byczek z bejsbolem.

    – Dawać kasę!

    – Ale my nie mamy – mówi drżącym głosem staruszek.

    – Co?!

    – Jedzenie takie drogie, leki, wszystko wydaliśmy. Nic nie mamy.

    – Nie można tak wszystkiego wydawać! Przecież trzeba systematycznie oszczędzać! – krzyczy bandyta. I dorzuca:

    – Przyjdę po moje pieniądze za miesiąc

Skomentuj GZalewski Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


Opinie, założenia i przewidywania wyrażone w materiale należą do autora publikacji i nie muszą reprezentować poglądów DM BOŚ S.A. Informacje i dane zawarte w niniejszym materiale są udostępniane wyłącznie w celach informacyjnych i edukacyjnych oraz nie mogą stanowić podstawy do podjęcia decyzji inwestycyjnej. Nie należy traktować ich jako rekomendacji inwestowania w jakiekolwiek instrumenty finansowe lub formy doradztwa inwestycyjnego. DM BOŚ S.A. nie udziela gwarancji dokładności, aktualności oraz kompletności niniejszych informacji. Zaleca się przeprowadzenie we własnym zakresie niezależnego przeglądu informacji z niniejszego materiału.

Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.

Proszę podać wartość CAPTCHA: *