Śmierć każdego człowieka jest indywidualną sprawą ludzi z jego otoczenia. Bolesną, ciężko przeżywaną. Ta sama śmierć ma często suchy wymiar liczbowy. Weźmie udział w różnego rodzaju statystykach, wykorzystywanych później choćby do zwiększania naszej wiedzy o danym zjawisku.
Ale też, w świecie zdominowanym przez media może być wykorzystane do nakręcania sensacji, w miejscach, gdzie tej sensacji nie ma. Sprawa jest również kłopotliwa o tyle, że przykre zdarzenie może zaangażować ludzi, którzy mimowolnie będą musieli wyjaśniać, rzeczy, które trudno jest wyjaśnić. Choć wielu mediom zupełnie nie będzie przeszkadzało to tworzyć różnych fantastycznych historii.
Skąd ten trudny temat na blogach finansowych? Pretekstem są nowe (po dłuższej przerwie) doniesienia medialne o kolejnym samobójstwie pracownika France Telecom i niezrozumienia prostej statystyki.
Zacytujmy lead tekstu:
„Czarna seria samobójstw we francuskiej firmie trwa. Pracownik oddziału w Bordeaux podpalił się na parkingu. W sumie od 2008 roku ponad 60 osób zatrudnionych we France Telecom odebrało sobie życie”
Odejdźmy teraz na chwilę od pierwszych skojarzeń – mobbing, nieludzka atmosfera pracy, katastrofalne warunki, krwiożerczy koncern itp. itd., które przy okazji tych wydarzeń w FT od razu pojawiały się w doniesieniach prasowych.
Zerknijmy na suche liczby. Według informacji od 2008 roku ponad 60 osób zatrudnionych w FT popełnia samobójstwo. Oznacza to, że w ostatnich trzech latach (nie wliczając w to 2011 roku) ginie w ten sposób 20 osób rocznie. Dużo – jeśli chodzi o każdego człowieka. A jednak w statystyce nie wygląda to jakoś specjalnie „szokująco” France Telecom zatrudnia ok. 160 000 pracowników (to źródło podaje 161 tys., a to 181 tys.
Na każde sto tysięcy osób wychodzi 12.5 samobójców. Według WHO wskaźnik samobójstw na 100 mieszkańców we Francji w latach 1950 -2006 waha się między 15 a 22.5 na 100 tys., przy czym w podziale na płeć dominują mężczyźni – minimum 22.8 (1970) a maksimum 33.1 (1985).Ostatnie lata to ok. 25 osób na 100 tysięcy.
W przypadku kobiet to poziom ok. 9 osób na 100 tysięcy.
Czy populacja pracowników France Telekom różni się od populacji mieszkańców. Pewnie nie. Ostatni przypadek dotyczył mężczyzny w wieku 57 lat. Jak widać ze statystyk WHO [ponieważ mamy chwilowe problemy z dodawnaiem obrazków, podaje link do opracowania WHO] wiek ma ogromne znaczenie w przypadku tego „zdarzenia”.
Może więc warto czasami podjąć większą refleksję, zamiast stosować zasadę „if it bleeds it leeds” („krew dajemy na czołówkę”). Tylko o czym wówczas pisać.
„Umieranie
Jest sztuką, jak wszystko inne.
Ja jestem w tym szczególnie dobra.
Robię to tak, że nie sposób wytrzymać.
Robię to tak, że czuć naprawdę.
Można chyba powiedzieć, że mam powołanie.”
(tłum. Łukasz Sommer)
9 Komentarzy
Dodaj komentarz
Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.
Klasyczne granie na emocjach. Podczas niedawnego kataklizmu w Japonii, tez mozna bylo uslyszec, ze np. Japonia nie byla jednak tak dobrze przygotowana na tego typu kataklizm bo zginelo kilka/klikanascie tysiecy ludzi. Tak podana informacja dla sporej rzeszy ludzi brzmi sensacyjnie, groznie. Dziennikarz nie wspomina od razu o tym, ze w Japonii zyje 120 mln ludzi, ze w innych krajach, przy mniejszym kataklizmie ginelo wiele wiecej osob, wiec w gruncie rzeczy statystyka Japonii nie jest tak negatywna.
France Telecom zatrudnia ok. 160 000 pracowników na świecie czy w Francji >Jaki odsetek to pracownicy francuscy
Już to czytałem, czy przypadkiem Trystero nie pisał o tym ze 2 lata temu?
Tak tak, ja tez doisywalem jakies rzeczy wtedy, bo to wlasnie wowczas byla pierwsza czesc tej medialnej histerii. Wtedy tez K. Leski analizowal „wypadkowosc” podczas długich weekendów i pokazywal, ze wbrew medialnym doniesieniom statystyka pokazywala mniejszą liczbe wypadkow niz w normalne weekendy.
No ale nie czytamy w gazetach w ten weekend zginelo 40 osob, ale przeczytamy, ze „długi weekend był czarny – zginelo 40 osob”
***
nie moge znalezc podzialu na pracownikow we Francji. Ale mysle ze mimo wszystko to moloch jest.
z raportu rocznego 181 tys, z tego 81 tysiecy poza Francją.
czyli statystyka wychodzi identyczna jak dla populacji
nie zgadzam sie z glowna teza wpisu. samospalenie ma jednak jakas wymowe i to jeszcze na terenie pracy. w polsce bylo jedno slynne i wrylo sie w pamiec zbiorowa jako krzyk zniewolonego spoleczenstwa.
a statystycznie mozna znalezc wytlumaczeni na wszystko….
@karol
nie chce wchodzic w szczegoly powodów, dla których samobojcy działają. Ale czasem mozna oczywiscie wykrzyczec coś, rowniez wykorzystujac sposob jako pretekst.
Wiele również zalezy od okolicznosc, uwarunkowan kulturowych itp itd
np
http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B6T52-3T401D8-B&_user=10&_coverDate=03%2F31%2F1998&_rdoc=1&_fmt=high&_orig=gateway&_origin=gateway&_sort=d&_docanchor=&view=c&_searchStrId=1734845354&_rerunOrigin=google&_acct=C000050221&_version=1&_urlVersion=0&_userid=10&md5=7f0bec42cfaa92a6e82ce138b2160e4e&searchtype=a
@karol – 1 samospalenie na 160k ludzi – raczej potwierdzenie tezy, niż zaprzeczenie
Panie Grzegorzu, przy porównaniu jakie zastosował Pan w tym artykule, istotne jest sprawdzenie, czy istnieje wskaźnik samobójstw we Francji tylko dla osób pracujących. Wtedy będzie można gdybać, czy ludzie popełniają samobójstwa z powodu firmy X, czy z powodu depresji, że nie mają pracy. Chodzi mi o to, że porównuje Pan „mobbing, nieludzka atmosfera pracy, katastrofalne warunki, krwiożerczy koncern” z ogólną statystyką dla wszystkich, a nie wszyscy pracują. Nie wiadomo jak ma się statystyka samobójstw wśród ludzi pracujących, a niepracujących. Jak zdobędzie Pan takie informacje, wówczas można robić analizy i porównania. Pozdrawiam, TP.