Spekulacja funduszami inwestycyjnymi, część 4

Kolejny pomysł, który postanowiłem sprawdzić to „podział jajek na różne koszyki” czyli dywersyfikacja strategii pomiędzy kilka funduszy.

Aby to zrobić utworzyłem portfel 5 funduszy akcyjnych, przy użyciu którego symulowałem strategię „wybicia z kanału cenowego”, przydzielając do każdej pozycji w funduszu 1/5 dostępnych środków. Warunki brzegowe testu na danych historycznych wyglądały więc następująco:

– wielkość kapitału początkowego – 50 000 PLN,

– tym razem maksymalne, całkowite dopuszczalne zaangażowanie na wszystkich pozycjach razem nie mogło sięgać wyżej niż 90% aktualnie posiadanego kapitału,

//również test porównawczy dla pojedynczych spółek był dokonywany na maksymalnym zaangażowaniu 90% kapitału i jego wielkości początkowej 10 000 PLN//

– wybrałem z bazy danych bossa.pl następujące 5 funduszy do portfela: PIO3, SKAA,UNIA, INGA, ARDS; ponownie nie wiem jak plasują się ich wyniki na tle całej branży, ani nie tworzyłem żadnych filtrów takiego a nie innego ich wyboru, po prostu sięgnąłem po 5 pierwszych które w bazie znalazłem, z założeniem, że ich rozkłady stóp zwrotu są mniej więcej reprezentatywne dla całej branży funduszy akcyjnych polskiego rynku,

– wielkość pozycji to jak nadmieniłem wyżej 1/5 dostępnego kapitału każdorazowo,

– użyłem ponownie strategii „wybicia z kanału” z parametrami X=40 dni i Y=40 dni,

– zastosowałem 2. dniowe opóźnienie od momentu pokazania się sygnału do chwili kupna lub umorzenia jednostek,

– nie liczyłem kosztów prowizji, których w bossafund również się nie nalicza.

Wyniki testu całego portfela 5 funduszy granych jednocześnie:

Zysk całkowity:440,18 %

Zysk średniorocznie:10,26 %

Maksymalne obsunięcie kapitału: 19,46%

Trafność:56,5 %

Średni zysk w transakcji :9,62 % (1913PLN)

Ekspozycja (czas przebywania na pozycji): 48%

Jak zmieniała się w tym czasie wielkość kapitału pokazuje poniższym wykres:

Pytanie: czy rozłożenie kapitału na inwestycję w 5 funduszy przynosi jakikolwiek efekt synergii ?

Najprościej ocenić to przez porównanie rezultatu portfela do wyników inwestycji tej samej strategii w 5 pojedynczych funduszy, podobnie jak na warunkach podanych wyżej, tak jak gdyby aktywnie grać tylko na jednym z nich. W skrócie wygląda to następująco:

PIO3

Zysk całkowity:406,71 %

Zysk średniorocznie:9,86 %

Maksymalne obsunięcie kapitału: 27,4%

Trafność: 61,5%

 —————

ARDS

Zysk całkowity:460,06 %

Zysk średniorocznie: 12,2%

Maksymalne obsunięcie kapitału: 31%

Trafność: 47,8%

 ————–

UNIA

Zysk całkowity:460,2 %

Zysk średniorocznie: 11,2%

Maksymalne obsunięcie kapitału:25,62 %

Trafność: 52%

 —————-

INGA

Zysk całkowity:287,96 %

Zysk średniorocznie: 9,98%

Maksymalne obsunięcie kapitału: 26,48%

Trafność: 57%

—————-

SKAA

Zysk całkowity: 523,2%

Zysk średniorocznie:12,89 %

Maksymalne obsunięcie kapitału: 18,88%

Trafność:65 %

 ————–

Jeśli porównamy wynik całego portfela 5 funduszy z rezultatami inwestycji w pojedyncze fundusze to widać, że w kwestii zyskowności nie mamy do czynienia z jakimś nadzwyczajnym efektem poprawy wyników, którego można było się spodziewać. Zysk mieści się bowiem mniej więcej w średniej wyciągniętej z 5. pojedynczych inwestycji.

Ale już maksymalne obsunięcie jest nieco niższe niż wynikałoby ze średniej liczonej na podstawie pojedynczych funduszy. Mamy do czynienia z nieco mniejszą zmiennością wyniku zbiorczego portfela.

Dlaczego nie widać silnego efektu synergii? To oczywiście pochodna dużej korelacji pomiędzy funduszami. Zarówno obsunięcia jak i duże, zyskowne przejazdy mają miejsce w podobnym czasie we wszystkich funduszach, co nie pomaga efektywnie zdywersyfikować takiej inwestycji. Aczkolwiek dla bezpieczeństwa kapitału dobrze jest rozłożyć go pomiędzy choćby 2, 3 fundusze. Oczywiście czasowa konwersja w obligacje, taka jak opisana w poprzednim wpisie, znacznie podnosi zyskowność i obniża maksymalne obsunięcie.

CDN

—Kat—