W kwietniu 2022 pisałem o spółce World Wrestling Entertainment, która od strony biznesowej reprezentuje dużą część sektora zapasów zawodowych czyli połączenia sztuk walki i teatru.
Złośliwi czytelnicy zauważą, że publikacją tekstu niemal idealnie trafiłem w lokalny szczyt. Mniej złośliwi czytelnicy zauważą, że obecnie akcje spółki kosztują około 30% więcej niż w kwietniu 2022 a wzrostowy trend cenowy na akcjach WWE jest kontynuowany.
Od kwietnia 2022 sporo wydarzyło się w spółce i większość z tych wydarzeń związana jest z osobą Vince’a McMahona – byłego CEO, głównego akcjonariusza i twórcy sukcesu organizacji, którą na początku lat 80’ odkupił od swojego ojca. Większość inwestorów giełdowych zna McMahona z popularnego mema:
W dużym skrócie: w czerwcu 2022 roku McMahon dobrowolnie tymczasowo zrezygnował z pełnienia roli CEO po ujawnieniu przez Wall Street Journal skandalu obyczajowego. Jak łatwo się domyśleć skandal obyczajowy dotyczył wykroczeń o charakterze seksualnym, których McMahon miał się dopuścić i transferów pieniężnych dla ofiar tych wykroczeń. W lipcu 2022 McMahon całkowicie wycofał się z aktywnej roli w World Wrestling Entertainment. Pozostał dominującym akcjonariuszem spółki kontrolującym ponad 80% głosów.
Drugi akt tej historii rozegrał się na przełomie 2022 i 2023 roku. Z raportów w systemie EDGAR i doniesień prasowych wiemy, że pod koniec roku McMahon zmienił swoje zdanie na temat emerytury i postanowił powrócić do spółki w roli dyrektora wykonawczego. Według McMahona decyzja miała związek ze zbliżającą się sprzedażą praw transmisyjnych i eksplorowaniem innych opcji strategicznych. Rynek spekulował o potencjalnej sprzedaży spółki jednemu z narodowych funduszy majątkowych z Bliskiego Wschodu. McMahon argumentował, że dla dobra spółki i akcjonariuszy konieczne jest jego bezpośrednie zaangażowanie we wspomniane procesy w roli dyrektora wykonawczego.
Z opublikowanych dokumentów wiadomo, że Rada Dyrektorów uprzejmie odrzuciła jego propozycję. Wyraziła chęć współpracy z McMahonem jako głównym akcjonariuszem ale nie zgodziła się na jego powrót do spółki w roli dyrektora wykonawczego. Swoją postawą argumentowała ochroną wartości spółki dla akcjonariuszy. Zwróciła uwagę, że cały czas toczą się dochodzenia SEC i wymiaru sprawiedliwości a powrót McMahona odświeżyłby to zagadnienie (wykroczeń o charakterze seksualnym) co stworzyłoby ryzyko dla spółki i jej akcjonariuszy.
Po krótkiej wymianie listów z Radą Dyrektorów McMahon jako główny akcjonariusz zdecydował o odwołaniu trzech członków Rady i powołaniu siebie i dwóch swoich sprzymierzeńców do Rady. Dwóch innych członków Rady zrezygnowało ze stanowisk.
Rada w nowym składzie powołała McMahona na stanowisko dyrektora wykonawczego.
Myślę, że jest to bardzo dobra ilustracja faktu, że władze giełdowych spółek (zarówno zarząd jak rada nadzorcza) mają obowiązek działać w interesie wszystkich akcjonariuszy a nie w interesie dominującego akcjonariusza. Faktu, który ewidentnie umyka wielu władzom spółek z GPW, które na przykład entuzjastycznie wspierają wezwania ogłaszane przez dominujących akcjonariuszy po cenach rażąco odbiegających od wartości godziwej spółek (czego oznaką mogą być istotnie wyższe ceny w tych wezwaniach uzyskane po negocjacjach pomiędzy wzywającym a dużymi, instytucjonalnymi akcjonariuszami mniejszościowymi).
Członkowie rad nadzorczych i zarządów nie reprezentują interesów akcjonariuszy, których głosy dały im te stanowiska. Reprezentują interesy wszystkich akcjonariuszy. W tym konkretnym przypadku World Wrestling Entertainment oznaczało to postawienie interesów wszystkich akcjonariuszy ponad ryzyko utraty swoich stanowisk. Ryzyko, które było całkiem realne w sytuacji gdy propozycja akcjonariusza dysponującego ponad 80% głosami została przez Rady odrzucona.
Historia McMahona i World Wrestling Entertainment przypomina też o ryzyku związanym z zarządzającymi czy akcjonariuszami, którzy są jednocześnie twarzami spółki, jej ambasadorami i ewangelizatorami. Tak długo jak reputacja i wizerunek zarządzających wspiera rozwój spółki jest to sytuacja bardzo korzystna dla akcjonariuszy. Sytuacja zmienia się diametralnie gdy reputacja ambasadora spółki zaczyna pikować w dół. Los spółki jest wtedy często przywiązany do losu założyciela czy dominującego akcjonariusza. W przypadku World Wrestling Entertainment problemy McMahona nie przełożyły się bezpośrednio na problemy spółki ale takie ryzyko istnieje w przypadku każdej spółki, która bardzo mocno opiera się na jednej, kluczowej postaci.
Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.