Dawanie klientom zwrotu części wydanych przez nich pieniędzy w sklepie w postaci akcji jest prawie sześć razy bardziej efektywne jako zachęta do kolejnych zakupów, niż zwracanie gotówki; legendarny ekonomista John Maynard Keynes propagował zalety długoterminowego inwestowania w akcje, ale swoje akcje po krachu na giełdzie w USA 1937 r. w dużej części sprzedał. To tylko niektóre z wniosków z najnowszych badań naukowych dotyczących rynku kapitałowego.
Eleonora Sanfilippo opracowała analizę „Keynes’s trading on Wall Street: did he follow the same behavior when investing for himself and for King’s? A Note.” („Transakcje Keynesa na Wall Street: czy inwestował tak samo swoje pieniądze i pieniądze, którymi zarządzał na zlecenie?”). Od lat 30. XX w. aż do końca życia słynny ekonomista John Maynard Keynes inwestował w amerykańskie akcje swoje prywatne pieniądze oraz pieniądze uczelni King`s College.
http://conference.storep.org/index.php?conference=storep-annual-conference&schedConf=2017&page=paper&op=viewFile&path%5B%5D=143&path%5B%5D=145
I okazuje się, że nie inwestował ich w ten sam sposób. Na stronie siódmej pracy jest ciekawy wykres porównujący w kolejnych latach wartość amerykańskich akcji w prywatnym portfelu ekonomisty oraz w portfelu King`s College. O ile w 1934 r. walory z USA w obu portfelach były warte mniej więcej tyle samo (ponad 200 tys. USD), o tyle w 1936 r. prywatne amerykańskie akcje Keynsa wyceniano na prawie 1,4 mln USD, podczas gdy te należące do King`s College na niecałe 800 tys. USD.
Po tym fortuna się odwróciła, tak że w 1942 r. ten pierwszy wart był ok. 50 tys. USD a ten drugi 100 tys. USD(wartości są orientacyjne, ponieważ odczytywałem je z wykresu). W 1945 r. było to odpowiednio prawie 200 tys. USD i ponad 300 tys. USD. Jakie były różnice w polityce inwestycyjnej wielkiego ekonomisty na własny rachunek i na rachunek uczelni? Przede wszystkim własne środki Keynes mniej dywersyfikował.
W 1936 r. trzymał walory 34 spółek na własnym koncie i 39 na koncie collage`u. Ale już w 1945 r. było to odpowiednio 9 i 23. Większa dywersyfikacja w przypadku nieswoich pieniędzy nie wydaje się dziwna biorąc pod uwagę, że uczelnia prawdopodobnie miała mniejszą tolerancję ryzyka. W portfelu instytucjonalnym było także więcej akcji uprzywilejowanych , które były bardziej podobne do obligacji.
Na przykład w 1936 r. stanowiły one 44 proc. jego własnych walorów i 60,1 proc. walorów należących do uczelni. Jednak największą różnicę w strategii widać w 1937 r. kiedy doszło do tąpnięcia cen na Wall Street, którego Keynes nie przewidział. Swoje własne akcje ekonomista masowo sprzedawał, podczas gdy te należące do uczelni raczej pozostawił na koncie maklerskim.
Paolina C. Medina, Vrinda Mittal i Michaela Pagel przygotowali pracę „The Effect of Stock Ownership on Individual Spending and Loyalty”(„Wpływ posiadania akcji na indywidualne wydatki i lojalność”). Wykorzystali w niej dane z firmy Bumped, która otwiera konta maklerskie swoim użytkownikom i nagradza ich akcjami jeżeli kupują we wcześniej wybranych sklepach m.in. Taco Bell, McDaonald`s, Exon Mobile czy Chevron.
https://www.nber.org/system/files/working_papers/w28479/w28479.pdf
Dokładnie rzecz biorąc procent wartości zakupów jest im zwracany w postaci akcji spółki. I okazuje się, że średnio wydatki osoby, której po zakupie w danym sklepie otworzono konto maklerskie, rosną o 40 proc. tygodniowo i utrzymują się na tym podwyższonym poziomie przez od 3 do 6 miesięcy. Przeciętne wydatki kwalifikujące do darmowych akcji to 56 USD tygodniowo, tak więc dodatkowe zakupy w ciągu siedmiu dni warte są 23 USD. Jeżeli na tym koncie pojawią się akcje firmy, to wydatki w sklepach tejże firmy rosną o 100 proc. Z analizy wynika także, że darmowe walory spółek stymulują kolejne inwestycje na giełdzie, ponieważ po transferze bezpłatnych akcji zwiększają się transfery na konta maklerskie w innych domach maklerskich.
Co ciekawe, efekt darmowych akcji na sprzedaż firm jest znacznie większy, niż gdy cash-back jest wypłacany w postaci gotówki. Autorzy podają, że przy gotówkowych zwrotach każdy 1 USD cash-backu prowadzi do 3,51 USD dodatkowych wydatków – efektywność 351 proc. Tymczasem oddanie klientom części ich zapłaty w postaci akcji powoduje wzrost zakupów, który ma efektywność 2000 proc. (23 USD większe wydatki tygodniowo, przy podarowaniu akcji o średniej wartości 1,12 USD w tym okresie).
Atul Gupta, Sabrina T. Howell, Constantine Yannelis i Abhinav Gupta opracowali analizę „Does Private Equity Investment in Healthcare Benefit Patients? Evidence from Nursing Homes”(„Czy inwestycje private equity w służbę zdrowia są korzystne dla pacjentów? Dowody z domów opieki”). Wyliczyli w niej, że śmiertelność pacjentów rośnie o 10 proc. gdy domy opieki przejmują inwestorzy private equity. W ciągu 12 badanych lat daje to 20 150 „nadprogramowe” zgony (czyli śmierci, do których by nie doszło, gdyby to państwo nadal zarządzało placówkami).
https://www.nber.org/system/files/working_papers/w28474/w28474.pdf
Ale to nie jedyny skutek. Wydatki podatników w przeliczeniu na pacjenta rosną o 11 proc. oraz spadają wskaźniki wskazujące na dobry stan leczonych. Akademicy wskazują, że bezpośrednim powodem tych zmian jest zmniejszenie liczby zatrudnionego personelu pielęgniarskiego oraz mniejsze stosowanie się przez pozostałych zatrudnionych do ustalonych reguł postępowania.
Edward N. Wolff przygotował pracę „Household Wealth Trends in the United States, 1962 to 2019: Median Wealth Rebounds…But Not Enough”(„Trendy w zamożności gospodarstw domowych w USA, od 1962 r. do 2019 r. Mediana majątku odbija w górę, ale niewystarczająco”). Mediana (czyli wartość poniżej i powyżej której jest połowa gospodarstw domowych) wartości rodzinnego majątku w USA wzrosła realnie o 21,2 proc. w latach 2016-2019.
https://www.nber.org/system/files/working_papers/w28383/w28383.pdf
Ale ciągle jednak przeciętne (mediana) gospodarstwo domowe w USA jest biedniejsze niż w 2007 r., o 20,4 proc. choć średnia wartość majątku jest już na wyższym poziomie. 49,6 proc. badanych posiada akcje i jest to o 0,4 proc. więcej niż w 2016 r. choć ciągle mniej niż w 2001 r.
Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.