Jak długo można być upartym?

Nasze coroczne prognozy przyniosły nieco korespondencji mailowej, w ramach której pojawiło się pytanie z tytułu dzisiejszej notki.

Jeden z czytelników pozwolił sobie zakwestionować moje przekonanie o trzymaniu się akcji spółek paliwowych, które rekomendowałem na początku 2015 roku, a które okazały się – sektorowo – jedną z największych pomyłek ostatnich 12 miesięcy. Temperament polemiczny kazałby podkreślić, iż niemal wszystko w zeszłym roku okazało się mniejszą lub większą pomyłką, ale spór o sektor surowcowy wydaje się doskonałą okazją do podkreślenia jednej tezy, która szalenie rzadko przebija się na rynku zdominowanym przez marzenia o pobiciu… rynku.

Fakty są takie, iż spadki cen akcji spółek dywidendowych mają pozytywną cechę w postaci podniesienia stopy dywidendy. Obrazowo rzecz ujmując, jeśli mamy do czynienia z przypadkiem sponiewierania spółki przez rynek i jednoczesnym utrzymaniem lub lepiej podniesieniem nominalnej dywidendy w czasie przeceny, to spadek nominalny ceny akcji jest okazją do zakupów. Powodem jest czytelnie lepsza relacja pomiędzy zainwestowanym kapitałem, a zwróconą dywidendą niż w czasie, gdy akcje były drogie, a dywidenda nominalnie na podobnym poziomie.

Oczywiście gracze, którzy w swojej rynkowej przygodzie skupiają się tylko na cenie akcji nie będą zainteresowani tym punktem widzenia. Jednak spojrzenie na dywidendę w kontekście tego, co jest zwykle alternatywą dla akcji – lokata, dług czy pozagiełdowe możliwości generowania zysku np. rynek nieruchomości – powinno przekonać potrafiących liczyć stopy zwrotu. Osobiście nie miałbym nic przeciwko temu, żeby spółki tej klasy co Chevron czy Exxon były możliwie długo tanie jeśli tylko utrzymają prognozowane dywidendy.

Prawda jest taka, że pięcioprocentowa stopa dywidendy w świecie, w którym dług dobrej jakości nie płaci, a lokata w banku jest faktycznym sponsorowaniem banku i skarbu państwa, musi być szanowana. Zatem, na postawione w korespondencji pytanie, jak długo można być upartym najchętniej odpowiedziałbym słowem zawsze, ale poważnie traktując misję blogów odpowiem bliską mi tezą – da czasu, aż warunki nie ulegną zmianie, a rynek zaoferuje ciekawsze alternatywy przy podobnym poziomie ryzyka.

9 Komentarzy

  1. Michał

    Czym różni się inwestor długoterminowy od krótkoterminowego?
    Długoterminowy to były krótkoterminowy, który nie zrealizował straty 😉

    Prognoza miała byś na rok. Nie na 10 lat z założeniem usredniania w dół bo robią się coraz tańsze (atrakcyjniejsze 😉 )

    Tak podchodząc do sprawy należało poczekać rok, przewidują że spadną i zapakować się wtedy na te dywidendę 5%.
    Jak kupiłem rok temu to ta dywidenda nie jest dla mnie 5% ceny zakupu.

    Traktując poważnie misje blogów nie powinno się zachwala staratnych pozycji i na siłę szukać argumentów na ich poparcie

  2. Przemek

    Ja bym powiedział, że można być tak długo upartym jak długo starczy pieniędzy.

  3. Adam Stańczak (Post autora)

    To powiedzenie w oryginale brzmiało inaczej – inwestor długoterminowy, to inwestor krótkoterminowy, któremu nie wyszło i w Polsce popularyzował je R. Nejman.

    Uśrednianie jest również czymś innym niż kupno i czekanie na dywidendę.

    Kolejna sprawa – gdzieś na blogach pisałem już, że uważam stop lossy za jedną z najbardziej przereklamowanych idei na giełdzie.

  4. carl0s

    „Fakty są takie, iż spadki cen akcji spółek dywidendowych mają pozytywną cechę w postaci podniesienia stopy dywidendy.”

    Moim zdaniem to najgorsze zdanie w całym tym blogu, a czytam go od wielu lat.

    1. carl0s

      W sumie to cały wpis jest najgorszy, bo samo to zdanie w innym kontekście nie jest złe.

  5. Adam Stańczak (Post autora)

    Możliwe, że nigdy nie padło, bo jest takie banalne.

  6. Deo Gratias

    Akcje jeść nie wołają, można trzymać do upadłego (słynne emerytalne L), zwłaszcza jeśli ktoś ma szeroki portfel spółek i ewentualne bankructwa jednych zostaną z nawiązką wynagrodzone przez dywidendy z bankruta (od kupna do bankructwa) i innych.

  7. nieudacznik

    Adam, nie zapominaj o tym, że twardziele zazwyczaj sprzedają na samym dnie, to sprawdzone…

  8. nieudacznik

    a u nas w biurze zawodników którzy kisili stratę nazywaliśmy inwestorami strategicznymi he he

Skomentuj Przemek Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


Twoje dane osobowe będą przetwarzane przez Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A. w celu: zapewnienia najwyższej jakości naszych usług oraz dla zabezpieczenia roszczeń. Masz prawo dostępu do treści swoich danych osobowych oraz ich sprostowania, a jeżeli prawo na to pozwala także żądania ich usunięcia lub ograniczenia przetwarzania oraz wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania. Masz także prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego.

Więcej informacji w sekcji "Blogi: osoby komentujące i zostawiające opinie we wpisach" w zakładce
"Dane osobowe".

Proszę podać wartość CAPTCHA: *