Kup pierwszy dzień, część 3

Tak zwany ‚efekt impetu’ rządzi giełdowymi kursami więc sprawdźmy czy przejawia się również w odpowiedzi na ponadprzeciętny popyt pierwszego dnia każdego miesiąca.

Nie chciałbym forsować wydobywania za wszelką cenę statystycznych zależności tkwiących w danych giełdowych. To może prowadzić do absurdów typu znanej acz przypadkowej korelacji wzrostów indeksu S&P 500 z produkcją masła w Bangladeszu. Żeby korelacje były użyteczne dla celów budowania strategii powinny być oparte o logiczne uzasadnione związki pomiędzy badanymi zdarzeniami. Istnieje wówczas szansa, że strategie owe nabiorą stabilności większej niż losowa/przypadkowa a wszelkie perturbacje dałoby się uzasadniać na drodze analizy przyczynowo-skutkowej.

Statystyki i testy z poprzednich moich wpisów pokazały, że instytucje potrafią pozytywnie i z nieprzeciętnym rozmachem ruszyć rynkiem w górę na otwarcie każdego miesiąca. Logika i znajomość rynków podpowiada przynajmniej dwie następujące implikacje takiego zjawiska:

1/ Ponieważ podobny proces wzrostu kursów otwierających miesiąc zachodzi na giełdach amerykańskich (ale już po naszej pierwszej sesji miesiąca), a nasza GPW kolejnego dnia reaguje na tamtejsze zamknięcia, dlatego dzień drugi miesiąca w Warszawie mógłby być równie pozytywny dla posiadaczy akcji.

2/ Załóżmy, że mniejszy lub większy efekt impetu istnieje na parkietach, wobec tego można by się spodziewać, że siła wznosząca z pierwszego dnia przeniesie się również na dzień kolejny.

Oba założenia, powszechnie zresztą znane, dają więc asumpt do zrobienia kolejnego epokowego kroku w historii dziejów ludzkości – weryfikacji statystycznej zmian podczas drugiej sesji miesiąca. Nic prostszego, spójrzmy więc na wyniki:

Jeśli liczyć tylko zakres zmian zaszłych od kursu otwarcia drugiej sesji do momentu jej zamknięcia to łączny zysk uzyskany w ten sposób nie jest szczególnie porywający – tylko 275,87 punktów.

Jeśli natomiast w obliczeniach uwzględnimy luki otwarcia  to zakres od zamknięcia pierwszej sesji miesiąca do zakończenia sesji drugiej wyniósł już sumarycznie 820,41 punkty.

Wniosek: dzień drugi przynosi zmiany tylko w połowie tak dobre jak otwarcie miesiąca, przy czym większość z tych zdobyczy to wynik luki powstałej między 1-szą i 2-gą sesją. Można więc ostrożnie przyjąć, że takie zachowanie w postaci relatywnie sporej luki jest powodowane głównie dobrą sesją za oceanem a efekt impetu przenosi się w  niewielkim stopniu na drugi dzień.

Tylko jako ciekawostkę skonstruowałem symulację łączącą oba dni rozpoczynające miesiąc skoro są zyskowne:

Ponownie niebieska linia to zmiany indeksu WIG20, czerwona to łączony zysk z pierwszej i drugiej sesji miesiąca (wraz z lukami poprzedzającymi je). Obie zaczynają się na poziomie 1000 gdyż taka była wartość początkowa indeksu największych spółek.

Jak widać łączny zysk strategii liczonej od zamknięcia ostatniej sesji miesiąca do zamknięcia drugiej sesji nowego miesiąca (łącznie 2406,75 punktów) przekracza zdobycze samego indeksu. Trzymanie więc akcji w pozostałe dni miesiąca przynosiło więc w pewien sposób  stratę. Ten wynik, liczony jako roczna składana stopa zwrotu CAGR równa 7,66%, nie uwzględnia prowizji maklerskich. W porównaniu do strategii „kup i trzymaj” cechuje go niższa zmienność i niższy spadek kapitału (max drawdown), który dla wielu inwestorów kojarzony jest z ryzykiem.

W tym wykresie ukryta jest jeszcze jedna ciekawostka, którą wydobędę w kolejnym wpisie.

—*Kat*—