Meandry rebalansowania portfeli, część 4
Poniżej kontynuacja poprzedniego wpisu, czyli:
Poniżej kontynuacja poprzedniego wpisu, czyli:
Rebalansowanie portfeli i alokacja w nich aktywów nie jest częstym ani gorącym tematem poradników inwestycyjnych, stąd wiele zagadek, pytań i niewiadomych pojawia się wśród tych, którzy chcą tego poprawnie dokonywać.
Choć rebalansowanie portfela inwestycyjnego ma swoje zalety, jak wskazywałem w pierwszej części, wiąże się także z kilkoma wadami.
Poprzednie 2 moje wpisy traktowały o rodzajach alokacji kapitałów, z którymi nierozerwalnie związane są procedury rebalansowania portfeli. Istnieje wiele pułapek z tym związanych, dlatego kolejne moje teksty wyjaśnią wszelkie problemy z tym związane plus dodam kilka podpowiedzi jak robić to efektywnie.
Oprócz strategicznej alokacji aktywów (SAA) i taktycznej (TAA), które opisywałem w poprzedniej części jako najpopularniejsze podejścia zarządzania portfelem aktywów, istnieją także inne rodzaje alokacji, które krótko zaprezentuję poniżej:
Nawet w przypadku pasywnego podejścia do konstrukcji portfela inwestycyjnego wymagane są pewne aktywne działania, które pozwalają na dostosowanie go do własnych celów, perspektywy czasowej, zmian kapitału i wrażliwości na ryzyko.