TAPE READING – przykład

Przegląd strategii „czytania taśmy” (czytania notowań czy czytania cen), który zrobiłem niedawno, wskazuje na jedno podobieństwo w przypadku większości z nich – prosta, niewysublimowana w zarysie forma.

Mam na myśli startegie opisane we wspominanej wcześniej książce ?Techniques of Tape Reading” Vadyma Graifera i Christophera Schumachera. Wszystkie z tych przedstawionych tam czerpią z dorobku Analizy Technicznej i wymagają pracy z wykresem w czasie rzeczywistym, jako że opierają się na od jedno do dziesięciominutowych słupkach czasowych. Zaczynają się od rozpoznania jednego z kilku charakterystycznych, nieskomplikowanych układów inicjujących wejście na rynek, wykorzystują impet wybicia lub wyczerpania, rozwijają przy krótko w ryzach trzymanym ryzyku, krótko trwają, wspomagają się wolumenem i wymagają użycia własnych ocen jako wartości dodanej.

Jako przykład wybrałem metodę nazwaną Jump-Base-Explosion co tłumacząc twórczo na polski wyglądało by jak: Skok-Przyczajenie-Eksplozja. Spodobała mi się po prostu nazwa gdyż przyszło mi do głowy, że zupełnie podobnie można by nazwać niektóre sposoby zdetonowania własnego rachunku nieudaną transakcją z użyciem całości kapitału.

Taktykę przedstawia poniższy rysunek zaczerpnięty z książki (tu akcje firmy Qualcomm ale można stosować na dowolnym instrumencie).

1/ „Setup” czyli układ inicjujący
?Skok” w nazwie oznacza fazę wzrostową rynku. Widać powyżej tylko jej końcowy etap w formie 4 pierwszych słupków licząc od lewej strony. Odliczanie zaczynamy więc w trakcie trendu rosnącego.
?Przyczajenie” – to nic innego jako chwilowy okres odpoczynku i spłaszczenia wykresu w formie niewielkiego zakresu zmian (Minirange), który da się objąć dwiema równoległymi liniami, widocznymi na wykresie. Zakres może się ciągnąć na szerokości od kilku do kilkudziesięciu słupków, ważne by formował się blisko szczytu ostatniej fali wznoszącej.
?Eksplozja” czyli po prostu wybicie z owego zakresu ponad jego najwyższy punkt (czarny okrąg na rysunku). Zajmujemy pozycję długą w tym właśnie miejscu – wskazuje je czerwona strzałka

2/ Stop loss plasujemy tuż poniżej dolnej linii ograniczającej właśnie przełamany zakres (niebieska strzałka). Autorzy sugerują wybieranie tylko wąskich zakresów zmian ponieważ pozwalają na ustawianie ciasnych stop lossów a to z kolei korzystnie wpływa ma potencjalny wskaźnik zysków do strat. Cóż, nie dodali jednak, że małe zakresy powodują częstsze odpalanie stopów.

3/ Połowa pozycji zamykana zostaje z zyskiem za pomocą tzw. skalp stopa w obszarze oznaczonym czarnym prostokącikiem. ?Skalp stop‚ to taktyka używana przez najszybszych spekulantów, skalpujących rynek – sygnałem do opuszczenia parkietu jest dla nich pierwszy objaw zasłabnięcia rynku czyli brak kontynuacji tendencji wzrostowej. Tutaj dodatkowo decyzję wspiera nierosnący wolumen.

4/ W miarę przyrostu zysku sugeruje się w wielu przypadkach podciągnięcie stopa do poziomu wejścia na pozycję (Breakeven point). Zasady kiedy to robić dokładnie nie podano -pozostawiono preferencji czytelników.

5/ Pozostałą połowę akcji wskazano pozbyć się w obszarze zakreślonym czarną elipsą. Powód ? Dość intuicyjny – ?trudności w czytaniu rynku” oraz wzrost kursów bez istotnego skoku wolumenu. Gdyby nie te czynniki, obsługę kontroli zysku przejmuje u nich zwykle stop kroczący, ciągnący się w niewielkiej odległości poniżej minimów kursowych.

Zysk do ryzyka osiągnął wskaźnik 3 :1, czas trwania 30 minut.

Stuletnia tradycja Tape Reading kończy się jego unifikacją z tradycyjną Analizą Techniczną, jest być może jej nieco ?frywolniejszą” wersją. Ale jak A.T. podlega szeregu ograniczeniom, do których na blogu wracam nieustannie.

—*Kathay*–