Korekta ma wiele imion

W polskiej terminologii giełdowej wszystkie krótkookresowe spadki nazywamy korektami, tymczasem w terminologii anglojęzycznej korekta to spadek dopiero większy niż 10%.

Widać to w mediach ostatnio, gdy spadek S&P 500 przekroczył 10% od szczytu, a  komentatorzy zaczęli na wszelkie sposoby odmieniać słowo ‚korekta’. Co w takim razie było do tej pory? Uporządkujmy nieco to nazewnictwo.

W angielskiej, choć trzeba mówić o międzynarodowej terminologii, wszystkie odchylenia w dół od trendu wzrostowego są podzielone na specyficzne odcinki z przyporządkowanymi im procentami. Jednak i tam nie wszystko jest do końca klarowne, część nazw jest używana wzajemnie na opis podobnego zjawiska.

1. Dip (dołek, płytkie obsunięcie)

To potoczne określenie na niewielki spadek ceny, często wykorzystywane przez inwestorów do opisania okazji do zakupu („buy the dip”). Może wystąpić w dowolnym kontekście rynkowym (trend wzrostowy, spadkowy lub boczny).

Jest zwykle płytki i krótkotrwały. Tylko dość ogólnie zakłada się, że jego zakres to 1-5%. Kurs wraca po jego utworzeniu do poprzedniego trendu.

2. Pullback (cofnięcie, większe obsunięcie)

To termin używany głównie w analizie technicznej, oznaczający tymczasowy spadek ceny, ale TYLKO w ramach ogólnego trendu wzrostowego.

Jego skala procentowa to 0-10%, choć dla odróżnienia od dip przyjmuje się 5-10%. Trwa nieco dłużej niż dip, ale kurs wraca potem także do poprzedniego trendu.

3. Correction (Korekta)

To spadek o 10% lub więcej od ostatniego szczytu cenowego, nie więcej jednak niż 20%

10% to umowna granica, która ma znaczenie psychologiczne dla inwestorów. Spadek o mniej niż 10% jest często postrzegany jako naturalna fluktuacja rynkowa, która nie wymaga większej uwagi. Natomiast spadek o 10% lub więcej zaczyna budzić niepokój i może sygnalizować, że coś poważniejszego dzieje się na rynku.

Dla zarządzających portfelami inwestycyjnymi spadek o 10% może być sygnałem do przeglądu strategii inwestycyjnej. Mniejsze spadki są często uznawane za normalną zmienność rynkową, ale spadek o 10% może wymagać podjęcia działań, takich jak zabezpieczenie pozycji czy redukcja ekspozycji na ryzyko.

10% to poziom, który jest powszechnie akceptowany przez społeczność inwestycyjną, swego rodzaju „standard”, który ułatwia komunikację i analizę rynku. Gdy mówi się o korekcie, wszyscy wiedzą, że chodzi o spadek o co najmniej 10%.

4. Retracement (cofnięcie)

To termin również tylko z analizy technicznej, oznaczający częściowe odwrócenie trendu, które nie przekracza kluczowych poziomów wsparcia lub oporu. Traktuje się go jako lekki pullback i zachodzi w trendzie spadkowym jak i wzrostowym.

5. Reversal (odwrót)

Oznacza odwrócenie trendu. Termin używany w analizie technicznej, który opisuje zmianę kierunku trendu z wzrostowego na spadkowy (lub odwrotnie). W przeciwieństwie do retracementu, który jest tymczasowy i nie zmienia ogólnego trendu, reversal oznacza trwałą zmianę kierunku ruchu cenowego. Związane z nim jest wiele charakterystycznych formacji typu RGR czy podwójny szczyt.

6. Bear Market (Bessa)

Spadek o 20% lub więcej od ostatniego szczytu cenowego, liczone w cenach zamknięcia.

Owe 20% ma jednak głównie techniczny charakter. Bywa, że po przebiciu tych 20% rynek się cofa i wraca do hossy. W teorii zakłada się więc, że rynek powinien pozostać przez 3 miesiące w stanie poniżej 20% lub inaczej – nie wzrośnie o 20% w ciągu 3 miesięcy, gdyż powraca wówczas do hossy.

7. Crash (Krach)

Nagły, gwałtowny i głęboki spadek cen, także o 20% lub więcej, ale w dość krótkim czasie (np. w ciągu kilku dni lub tygodni).

Krachy są zwykle wywoływane przez szoki gospodarcze, geopolityczne lub panikę na rynku. Są to zdarzenia rzadkie, ale bardzo destrukcyjne. W zasadzie to, co działo się pod wybuchu pandemii w 2020 roku nadaje się na miano krachu, a nie bessy.

8. Severe Bear Market (Głęboka bessa)

Spadek o 30% lub więcej od ostatniego szczytu.

Takie spadki są często związane z poważnymi kryzysami gospodarczymi, takimi jak Wielka Recesja (2008-2009)

9. Market Depression (Depresja rynkowa)

Definicja: Spadek o 50% lub więcej od ostatniego szczytu.

To ekstremalnie rzadkie zdarzenie, które zwykle towarzyszy głębokim kryzysom gospodarczym, takim jak Wielki Kryzys w USA z lat 30. XX wieku.

10. Flash crash

To nagły, gwałtowny i głęboki spadek cen na rynku finansowym, który występuje w bardzo krótkim czasie (często w ciągu minut lub godzin), po którym ceny często szybko odbijają się, częściowo lub całkowicie wracając do poziomów sprzed spadku. Jest to zjawisko, które charakteryzuje się ekstremalną zmiennością i często jest wywołane przez czynniki techniczne, a nie fundamentalne zmiany w gospodarce czy spółkach. Mieliśmy taki kilkakrotnie, jak słynny z 6 maja 2010.

Dlaczego w polskim żargonie używamy „korekta” na wszystko od 0 do 20%?

Nie ma tak rozwiniętej i szczegółowej terminologii finansowej jak w języku angielskim. Termin „korekta” stał się więc u nas swego rodzaju „workiem”, do którego wrzuca się różne spadki, nawet te mniejsze niż 10%. Brakuje powszechnie przyjętych odpowiedników dla angielskich terminów takich jak pullback czy dip.

Dla przeciętnego inwestora lub dziennikarza finansowego w Polsce używanie jednego terminu („korekta”) jest po prostu wygodniejsze. Nie ma potrzeby rozróżniania między spadkami o 5%, 10% czy 15%, jeśli nie ma to bezpośredniego wpływu na strategię inwestycyjną. W mediach finansowych często używa się terminu „korekta” w sposób ogólny, aby opisać jakikolwiek spadek, co prowadzi do utrwalenia tego nawyku językowego.

W Polsce rynek kapitałowy jest stosunkowo młody w porównaniu z rynkami zachodnimi, a świadomość inwestycyjna społeczeństwa jest niższa. W efekcie terminy finansowe są często używane w sposób mniej precyzyjny.

W kolejnej części o nazewnictwie wzrostów w bessie.

—kat—