Poprzednie 2 moje wpisy traktowały o rodzajach alokacji kapitałów, z którymi nierozerwalnie związane są procedury rebalansowania portfeli. Istnieje wiele pułapek z tym związanych, dlatego kolejne moje teksty wyjaśnią wszelkie problemy z tym związane plus dodam kilka podpowiedzi jak robić to efektywnie.
Rebalansowanie to proces przywracania portfela inwestycyjnego do docelowej alokacji aktywów (np. proporcji między akcjami, obligacjami, czy innymi instrumentami), która została wcześniej ustalona przez inwestora.
W wyniku zmieniających się wartości poszczególnych aktywów, ich udział procentowy w portfelu może odbiegać od założonej strategii, co zwiększa ryzyko portfela. Rebalansowanie polega na sprzedaży części aktywów, które wzrosły bardziej niż inne, i zakupie tych, które spadły lub nie wzrosły w takim samym tempie, aby przywrócić pierwotną strukturę portfela.
Przykładem może być portfel o założonej proporcji 60% akcji i 40% obligacji. Jeżeli w wyniku wzrostów na giełdzie akcje stanowią teraz 70% wartości portfela, a obligacje 30%, rebalansowanie polegałoby na sprzedaży części akcji i zakupie obligacji, by powrócić do alokacji 60/40.
Dotyczy to inwestycji długoterminowych, i tylko tych, gdzie portfele złożone są z przynajmniej 2 różnych aktywów (np. różnych akcji, ETFów indeksowych), albo klas aktywów (np. akcje i obligacje), które zapewniają dywersyfikację. Wielu inwestorów niespecjalnie dba o jakąś sensowną alokację, myśląc, że jest niepotrzebna. Nie będę jednak tym razem do niej przekonywał, wystarczy powiedzieć, że ma ona za zadanie przede wszystkim rozpraszać ryzyko, czyli powodować mniejsze obsunięcia kapitału.
A skoro już ktoś się decyduje na jakiś rodzaj alokacji, to w jakiejś mierze będzie zmuszony co jakiś czas dokonywać rebalansowania, żeby zakładane proporcje utrzymywać w ryzach. Ma to swoje złe i dobre strony. W tym wpisie kilka powodów wspierających pozytywne znaczenie aktu rebalansowania:
15 zalet rebalansowania portfela inwestycyjnego:
1. Utrzymanie docelowej alokacji aktywów – rebalansowanie przywraca portfel do pierwotnych proporcji aktywów, co pozwala utrzymać zrównoważone ryzyko i zwrot, a więc zdyscyplinowanie realizujemy nasze plany i założenia. To higiena dla portfela i naszej psychiki.
2. Ochrona przed nadmiernym ryzykiem – kiedy akcje rosną szybciej niż obligacje, mogą zdominować portfel, zwiększając jego ryzyko. Rebalansowanie ogranicza nadmierną ekspozycję na ryzykowne aktywa. Bywa tak, że np. hossa na części akcyjnej winduje ją z zakładanych 60% do np. 90% tuż przed bessą, a w takim razie nasze ryzyko straty istotnie wzrosło w stosunku do tego, jakby w portfelu tych akcji nadal na górce byłoby 60%. Bessa zaskakuje nas z wyjątkowo ryzykownym portfelem akcji.
3. Redukcja zmienności portfela – przywracanie równowagi pomaga w zmniejszeniu zmienności portfela poprzez zwiększanie udziału mniej ryzykownych aktywów, takich jak obligacje. Chodzi więc o redukcję obsunięć podczas większych korekt.
4. Kontrola nad ryzykiem – rebalansowanie daje inwestorowi kontrolę nad poziomem ryzyka, co pozwala dostosować portfel do zmieniających się celów inwestycyjnych. Często bowiem w trakcie naszego życia zdarza się konieczność zmiany rodzaju alokacji, w tym momencie jedynie racjonalne zmiany proporcji pomogą nam to zrealizować.
5. Realizacja zysków – rebalansowanie pozwala inwestorom sprzedawać aktywa, które zyskały na wartości, i kupować te, które straciły, zgodnie z zasadą „kup tanio, sprzedaj drogo.” Wielu inwestorów twierdzi, że trzyma portfel na zawsze, ale korci ich często realizowanie zysków po sowitej hossie i to właśnie zrobiona z głową roszada aktywów pozwala na zrealizowanie części zysków w sposób automatyczny.
6. Zachowanie strategii długoterminowej przez budowanie odporności – utrzymanie odpowiednich proporcji aktywów pomaga trzymać się długoterminowej strategii inwestycyjnej, niezależnie od krótkoterminowych wahań rynkowych. Oddala to wszelkie pokusy, pozwala bowiem je realizować w systematyczny i racjonalny sposób.
7. Unikanie emocjonalnych decyzji – rebalansowanie eliminuje ryzyko podejmowania decyzji pod wpływem emocji, takich jak strach czy chciwość, ponieważ jest oparte na jasno określonych regułach.
8. Optymalizacja stóp zwrotu – utrzymanie odpowiednich proporcji aktywów może maksymalizować potencjalne stopy zwrotu przy założonym poziomie ryzyka. Rebalansowanie pozwala również z głową zwiększać i zmniejszać którąś z części, co prowadzi do prostej formy Taktycznej Alokacji Aktywów
9. Korzystanie z okazji rynkowych – rebalansowanie automatem pozwala na dokupienie okazyjnie tych przecenionych aktywów.
10. Dostosowanie do zmian rynkowych – rebalansowanie pozwala dostosować portfel do zmieniających się warunków rynkowych, zapewniając większą elastyczność w trudnych czasach.
11. Automatyzacja strategii inwestycyjnej – Dzięki regularnemu rebalansowaniu możemy zautomatyzować swoje decyzje inwestycyjne, co zmniejsza konieczność ciągłego monitorowania rynków.
12. Minimalizacja błędów behawioralnych – zaplanowany rebalansing eliminuje błędy poznawcze, takie jak nadmierna pewność siebie czy paniczna sprzedaż w czasie korekt rynkowych.
13. Utrzymanie właściwego poziomu płynności – Poprzez sprzedaż aktywów o dużym wzroście wartości, rebalansowanie może pomóc w wygenerowaniu gotówki w razie potrzeby lub zainwestowaniu jej w inne bardziej atrakcyjne aktywa.
14. Optymalizacja podatkowa – zrobiony rebalansing w odpowiednim momencie i w przemyślany sposób pozwoli na uwolnienie części zysków lub strat, zależnie od potrzeb podatkowych. Dotyczy to oczywiście portfeli poza IKE/IKZE, choć przecież i te kiedyś będzie trzeba powoli redukować na emeryturze.
15. Walor edukacyjny i analityczny – dokonując rebalansowania mamy chwilę na refleksję nad tym, czy poprawnie dobieramy proporcje, czy właściwe aktywa się znajdują w portfelu, czy są odpowiednie do ryzyka, czy nie chcemy coś zmienić w odniesieniu do najbliższej przyszłości i jakichś nowych celów itd.
CDN
—kat
Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.