Wskaźnik Buffetta to, moim zdaniem, jeden z najsłabszych metodologicznie wskaźników wyceny rynkowej. Na początku XXI wieku Warren Buffett użył tego wskaźnika w eseju opublikowanym w „Forbesie”.
Wskaźnik Buffetta to stosunek całkowitej kapitalizacji notowanych na amerykańskich giełdach spółek do amerykańskiego PKB. Amerykański rynek akcyjny reprezentowany jest przez indeks Wilshire 5000.
Idea wskaźnika jest intuicyjna: wycena rynku akcyjnego powinna podążać za wzrostem całej gospodarki, którą przedstawia PKB. Jeśli wartość rynku akcyjnego odrywa się od PKB, może to świadczyć o niedowartościowaniu lub przewartościowaniu rynku akcyjnego.
Według Buffetta poziom wskaźnika na poziomie 70%–80% sugeruje atrakcyjne wyceny, a poziom 200% ostrzega przed skrajnym przewartościowaniem.
Dwie fundamentalne słabości wskaźnika Buffetta to ignorowanie strukturalnych zmian na amerykańskim rynku akcyjnym:
- rosnącego znaczenia rynków zagranicznych dla amerykańskich firm
- rosnącego udziału największych korporacji w zyskach całego sektora korporacyjnego
Już ponad 40% przychodów spółek z S&P 500 pochodzi z rynków innych niż amerykański. Jednocześnie w amerykańskim sektorze korporacyjnym rosną nierówności ekonomiczne. Rośnie udział spółek z S&P 500 w „torcie zysków” wszystkich firm w USA, bo S&P 500 skupia najbardziej efektywne i najbardziej zaawansowane technologicznie spółki w USA. Nawet w obrębie samego S&P 500 rośnie udział największych firm w zyskach całego indeksu.
Zestawienie wskaźników Buffetta dla innych rynków niż amerykański świetnie pokazuje ograniczenia tej miary rynkowej wyceny. Z danych Banku Światowego wybrałem wskaźniki Buffetta dla kilku krajowych i regionalnych rynków. Wykres pokazuje stosunek całkowitej kapitalizacji spółek krajowych notowanych na krajowym rynku akcyjnym do PKB danego państwa. Proszę zauważyć, że dane Banku Światowego kończą się w 2022 roku, co sprawia, że końcowe wskaźniki z wykresu są istotnie niższe niż aktualne wskaźniki.
Za Bank Światowy
Z wykresu wynika, że kluczowy wpływ na wartość wskaźnika Buffetta ma „ufinansowienie” gospodarki, głębokość rynku akcyjnego oraz struktura gospodarki. W zamożnych państwach z rozwiniętymi rynkami kapitałowymi duża część sektora korporacyjnego jest notowana na rynku akcyjnym. W mniej zamożnych państwach z zaniedbanym rynkiem kapitałowym tylko część dużych i średnich firm decyduje się na wejście na rynek giełdowy.
Można też dostrzec, że nowoczesne, zorientowane na eksport gospodarki tworzą rzeczywistych, organicznych narodowych championów (jak Nestle w Szwajcarii, Samsung w Korei Południowej czy TSMC na Tajwanie), którzy później ciągną w górę wartość lokalnego rynku akcyjnego, a tym samym podbijają wskaźnik Buffetta.
Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.