W poniedziałek rano przeżywaliśmy tąpnięcie na giełdzie w Japonii, które rozprzestrzeniło się z biegiem dnia po giełdach całego świata i dotknęło silnym spadkiem na otwarciu GPW.
Indeks WIG20 otworzył się tego dnia 3,31% poniżej poprzedniego zamknięcia z piątku. Takie luki zdarzały się rzadko, postanowiłem sprawdzić i statystyki ich występowania i następstw.
Do obliczeń wziąłem dane WIG20 z bazy DM BOŚ. Jedna przy tej okazji uwaga – dane ze strony stooq.pl różnią się od tych bosiowych, ponieważ sięgają dalej w głąb historii. To dlatego, że do realnych danych dodano tam kilka lat danych stworzonych syntetycznie.
Zresztą analiza całej historii od powstania WIG20 nie ma za wiele sensu w tym kontekście, a to dlatego, że w pierwszych latach ogromne luki były codziennością z powodu braku płynność oraz tylko jednego kurs dnia. Dlatego do wyliczeń wziąłem dane zaczynające się w 1997 roku, gdy pojawiły się już w formacie OHLC.
Policzyłem po kolei:
– ilość luk w dół równych 3% lub więcej
Luka to w tym przypadku różnica między otwarciem sesji a zamknięciem sesji poprzedniej – tzw. luka wewnętrzna. Klasyczna luka to niezapełnione miejsce między minimum i maksimum kolejnych sesji.
– o ile % kurs zmieniał się do zamknięcia sesji tego samego dnia, co powstała luka
– o ile % kurs zmieniał się do zamknięcia tydzień (5 sesji) później od poziomu powstania luki
– o ile % kurs zmieniał się do zamknięcia miesiąc (22 sesji) później od poziomu powstania luki
– trafność, czyli ile razy w % kursy zamykały się powyżej poziomu otwarcia sesji po luce.
Poniższy diagram prezentuje owe statystyki w pigułce:
Krótkie omówienie:
1. Łącznie takich luk 3+% w dół mieliśmy w tym okresie 68.
2. Średnio do zamknięcia sesji kurs zmienił się w tych 68. przypadkach o -0,22%. W 47% przypadków zamknął się wyżej. Kupno więc po takiej luce to stratna i ryzykowna strategia. W ostatni poniedziałek zamknięcie wypadło dużo niżej.
Największa jednorazowa strata w tych 68 przypadkach to było niemal -10%, największy zysk na sesji po luce to +6,7%
3. Średnio do zamknięcia 5 sesji później kurs zmienił się w tych 68. przypadkach o +1%. W 54% przypadków zamknął się wyżej po tych 5 sesjach. Kupno więc po takiej luce niewiele przynosi, trzeba bowiem jeszcze odliczyć prowizje.
Największa jednorazowa strata po 5 sesjach to było niemal -20,4%, największy zysk to +21,77%
4. Średnio do zamknięcia miesiąc później kurs zmienił się w tych 68. przypadkach o +2,17%. W 59% przypadków zamknął się wyżej po tym miesiącu. Kupno więc po takiej luce daje już jakieś nadzieje na zyski.
Największa jednorazowa strata to było niemal -25,27%, największy zysk to +30,1%.
Podsumowując:
Około co drugi taki przypadek luki 3+% w dół kończył się dalszymi spadkami. Kupno po takiej luce, czyli łapanie naprawdę silnie spadającego nożna, nie jest historycznie najlepszą strategią. Te luki często poprzedzały bessy i mocne korekty. Miejmy nadzieję że nie tym razem.
—kat—
Niezależnie, DM BOŚ S.A. zwraca uwagę, że inwestowanie w instrumenty finansowe wiąże się z ryzykiem utraty części lub całości zainwestowanych środków. Podjęcie decyzji inwestycyjnej powinno nastąpić po pełnym zrozumieniu potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z danym instrumentem finansowym oraz rodzajem transakcji. Indywidualna stopa zwrotu klienta nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym danego instrumentu finansowego i jest uzależniona od dnia nabycia i sprzedaży konkretnego instrumentu finansowego oraz od poziomu pobranych opłat i poniesionych kosztów. Opodatkowanie dochodów z inwestycji zależy od indywidualnej sytuacji każdego klienta i może ulec zmianie w przyszłości. W przypadku gdy materiał zawiera wyniki osiągnięte w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika na przyszłość. W przypadku gdy materiał zawiera wzmiankę lub odniesienie do symulacji wyników osiągniętych w przeszłości, to nie należy ich traktować jako pewnego wskaźnika przyszłych wyników. Więcej informacji o instrumentach finansowych i ryzyku z nimi związanym znajduje się w serwisie bossa.pl w części MIFID: Materiały informacyjne MiFID -> Ogólny opis istoty instrumentów finansowych oraz ryzyka związanego z inwestowaniem w instrumenty finansowe.