W poprzednim tygodniu zwróciłem uwagę na badanie, które wskazywało, że korzystanie przez tajwańskich inwestorów z alertów cenowych negatywnie wpłynęło na osiągane przez nich wyniki inwestycyjne. Badanie, oparte na rzeczywistych decyzjach inwestycyjnych zwykłych inwestorów, może zmotywować innych inwestorów by przemyśleli użyteczność narzędzi czy źródeł informacji, których używają w swoim procesie inwestycyjnym.
Alerty cenowe są już standardem na platformach inwestycyjnych i w aplikacjach transakcyjnych. Można je zdefiniować jako konkretną cenę lub jako odchylenie procentowe od ceny bazowej.
Niedługo po ujawnieniu informacji o niewypłacalności FTX i o gigantycznym oszustwie, którego dopuściły się kierujące tą platformą osoby zwróciłem uwagę na fakt, że wśród inwestorów, którzy zapewnili finansowanie FTX znaleźć można najbardziej poważane firmy inwestycyjne, w tym najlepsze marki z segmentu venture capital.
Zdaję sobie sprawę, że dokonując wyboru inspiracji do dzisiejszego tekstu wkroczyłem na bardzo zdradliwy teren. W jednym akapicie będę pisał zarówno o szczepieniu przeciw COVID-19 jak i o odpowiedzialności za wojnę na Ukrainie.
Tyler Cowen zauważył na blogu Marginal Revolution, że w kwestii prognozowania rozwoju sytuacji na Ukrainie na początku 2022 roku społeczność ekspertów od stosunków międzynarodowych nie pokazała się z najlepszej strony. Większość z nich kompletnie zignorowała ryzyko pełnoskalowej inwazji.
Nie wzbudzę dużych kontrowersji gdy napiszę, że Bumech jest Mercatorem 2021 roku na GPW. Skala jest oczywiście mniejsza ale między historiami tych spółek jest kilka silnych podobieństw.
Nasza twitterowa sonda z pytaniem o potrzebę poznania powodów ruchu rynków przed podjęciem decyzji inwestycyjnych to preludium do analizy tego tematu nieco głębiej.
W poniedziałek zauważyłem, że odpowiedzi władz spółki Master Pharm na pytania zadane na czerwcowym ZWZA przez Nationale-Nederlanden Otwarty Fundusz Emerytalny stanowią świetną inspirację do rozważenia fundamentalnych zagadnień inwestycyjnych.
W poprzednim tygodniu zwróciłem uwagę na częste błędy popełniane przez inwestorów przy prowadzeniu dziennika transakcyjnego. Zagadnienie okazało się bardziej kontrowersyjne niż się tego spodziewałem i wywiązała się dyskusja o rozmiarach korzyści z prowadzenia dziennika.
W poprzednim tekście zwróciłem uwagę na badanie sugerujące, że inwestorzy instytucjonalni lekceważąco traktują ważną cześć procesu inwestycyjnego – zamykanie pozycji.